dinsdag 18 oktober 2011

Uitgelezen: Wolf Hall (2)

Hilary Mantel: Wolf Hall

Het gebeurt zelden dat je een nieuwe schrijver leert kennen die je zo boeit dat je je al lezende verheugt op die andere boeken van hem/haar. Alsof je de deur van een schatkamer hebt gevonden en dat boek je een voorproefje geeft van al het moois dat je te wachten staat. Wolf Hall is zo'n boek.
Tijdens het lezen sta je midden in het leven van Thomas Cromwell, die zich gestaag opwerkt tot adviseur en vertrouwenspersoon van Henry VIII.
Het boek is in één woord magistraal. Sterke beschrijvingen, levensechte dialogen. Cromwell is een mens geworden, zijn personage is ingekleurd.
Hilary Mantel zegt een persoonlijke ervaring met het Kwaad te hebben gehad. Ze kent het Kwaad, ze heeft Het gezien, gevoeld en beleefd. Ze vertrouwt de wereld niet echt. Haar hoofdpersonen zijn diep menselijk: hun liefde en trouw maakt hen dierbaar. Zij kenmerken zich door verregaand oppportunisme, ijdelheid, opppervlakkigheid, maar ook door veerkracht en doorzettingsvermogen. Het kwaad dat zij een ander aandoen (vernederingen, pijn, de dood) komt voort uit menselijke gevoelens: angst, jaloezie, godsdienstige overtuiging. Niet altijd een optimistische kijk op het leven, wel realistisch.
Hilary Mantel wekt ook je nieuwsgierigheid: je wilt meer lezen over de hoofdpersonen, hun portretten bekijken, de kastelen en kerken bezoeken.
Kortom: een inspirerend, ontroerend en spannend boek.


Ook in het Nederlands verkrijgbaar: Wolf Hall