vrijdag 21 februari 2014

Het beestje in ons.

Een tijdje van de radar geweest. Het was een soort van een Perfect Storm waar ik in terecht kwam. Alles kwam bij elkaar: een oudere tante verhuisde naar een verzorgingshuis, Teunie schreef over een Flylady en ikzelf, geconfronteerd met mijn stervelijkheid én de enorme hoeveelheid troep/spulletjes in ons huis, besloot voor de zoveelste maal dat er opgeruimd moest worden.

Waarom kopen we zoveel? Ik hanteer de theorie dat we nog steeds jager/verzamelaar zijn. Dat verklaart de grote populariteit van kringloopwinkels en rommelmarkten. Al is je huis nog zo groot, het groeit langzaam maar zeker vol. Teunie, die een drukke periode tegemoet ging, schreef over de Flylady. Ik wist niet waar te beginnen in dat huis van ons en ben aangehaakt. Dat kan heel goed, dat is zelfs een van de vele motto's waarmee je gebombardeerd wordt. Je kunt de volslagen onzin die verkondigd wordt negeren en opruimen en schoonmaken volgens het dagelijkse rooster.
Ik Fly nu zo'n anderhalve maand. De CHAOS (Can't Have Anybody Over Syndrome) is bijna voorbij, in de ergste kamers kun je zelfs weer lopen en langzaam maar zeker verdwijnt de rotzooi. Ik leer veel. Bijvoorbeeld dat ónze troep voornamelijk bestaat uit uitgestelde karweitjes. Later is een veel gebruikt woord. Dat recept maak ik later wel, die knoop naai ik later aan, dat boek lees ik later. Dan ontstaan er dus hier en daar van zulke stapeltjes.




Hoeveel later heb je wel niet nodig? En hoeveel later krijg je? Je weet het niet. Dus doe ik het nú, of ik doe het niet en dan kan het weg. Makkelijker gezegd dan gedaan.

En nog iets:  mensen zijn niet alleen verzamelaars maar ook een soort eekhoorns.


Een wintervoorraad, ik kan het niet anders benoemen. Als nootjes in een holletje liggen hier talloze (overbodige) koppelingen en what-not's. 




Dit is ekstergedrag: "mooie", "handige" spulletjes zonder onderscheid in het nest dumpen. Pik binnen en laat nooit weer los.


Een voorraadje is nuttig, maar een mens kan ook overdrijven. Die beestjes in ons, die waren ontsnapt. Mede dankzij Teunie heb ik ze onder controle. Minder troep is meer ruimte en meer tijd. Meer tijd vooral om leuke dingen te doen.

En mijn tante? De meeste grote stukken bleven achter, ze vond het best. Ze zit nu in volle tevredenheid op haar kamer. Ze heeft een keukentje, een eigen natte cel en de kamer is ruim. Zelf zei ze: een student zou er heel tevreden mee zijn.
Zo zie je maar: bezit, dat is eigenlijk een gemoedstoestand.


Teunie

Flylady



Geen opmerkingen:

Een reactie posten