Gezellig hoor, een dagje regen. Je leest wat, rommelt wat met foto's. Maar als het aan het eind van de middag toch nog droog wordt, kriebelt het: even een stukje wandelen.
Een korte route dan maar: de Hoorndermeden, bij Wedde. Vlakbij en slechts 4 kilometer, dat moet te doen zijn.
We parkeren bij het Waterschapsgebouw (hoewel er nu, geloof ik, ambtenaren van de gemeente werken?) tegenover de borg/burcht.
Als je langs het gebouw naar achteren loopt en dan richting het water gaat vind je het pad. Lopen maar. Vorig zomer hebben we hier ijsvogeltjes gezien, maar nu is het stil. Het landschap is hier wat glooiend. Volgens De Spectrumatlas van de Nederlandse Landschappen is Westerwolde een dekzandgebied, dat gekenmerkt wordt door een afwisseling van lage en hoge gronden met daar doorheen slingerende beken. Kijk om je heen en je ziet wat daarmee wordt bedoeld!
Het pad volgt het water van de Westerwoldse Aa. Zo langzamerhand krijgen de Aa's in deze hoek van de provincie alle ruimte om te draaien en te kronkelen. Een deel heeft nog een agrarische bestemming: vorig zomer bloeide er lupine (varkensvoer). Het is wonderbaarlijk hoe snel het landschap verandert.
Met al dat water moet je wel eens een bruggetje over. Omdat er vandaag geen grazers zijn (koeien of schapen) mocht de hond mee. Die vond dat raster wel wat pijnlijk aan zijn pootjes.
We volgen het pad tot we bij een grotere houten brug komen. Daar kunnen we oversteken en lopen dan weer richting de weg.
Dat de Hoorndermeden nu een natuurgebied vormen, is nog niet overal doorgedrongen:
foto's van Aag zelf.
Een korte route dan maar: de Hoorndermeden, bij Wedde. Vlakbij en slechts 4 kilometer, dat moet te doen zijn.
We parkeren bij het Waterschapsgebouw (hoewel er nu, geloof ik, ambtenaren van de gemeente werken?) tegenover de borg/burcht.
Als je langs het gebouw naar achteren loopt en dan richting het water gaat vind je het pad. Lopen maar. Vorig zomer hebben we hier ijsvogeltjes gezien, maar nu is het stil. Het landschap is hier wat glooiend. Volgens De Spectrumatlas van de Nederlandse Landschappen is Westerwolde een dekzandgebied, dat gekenmerkt wordt door een afwisseling van lage en hoge gronden met daar doorheen slingerende beken. Kijk om je heen en je ziet wat daarmee wordt bedoeld!
Het pad volgt het water van de Westerwoldse Aa. Zo langzamerhand krijgen de Aa's in deze hoek van de provincie alle ruimte om te draaien en te kronkelen. Een deel heeft nog een agrarische bestemming: vorig zomer bloeide er lupine (varkensvoer). Het is wonderbaarlijk hoe snel het landschap verandert.
Met al dat water moet je wel eens een bruggetje over. Omdat er vandaag geen grazers zijn (koeien of schapen) mocht de hond mee. Die vond dat raster wel wat pijnlijk aan zijn pootjes.
We volgen het pad tot we bij een grotere houten brug komen. Daar kunnen we oversteken en lopen dan weer richting de weg.
Dat de Hoorndermeden nu een natuurgebied vormen, is nog niet overal doorgedrongen:
Maar ja, de EGD is ook al minstens twee keer van naam veranderd (EDON, Essent), echt up-to-date is het dus niet. Eigenlijk wel zo leuk.
Langs de weg lopen we terug. In de verte zien we weer de markante blauwe boorden aan het waterschapgebouw.
Ik vind het goed gekozen, en het gebouw ligt ook mooi in het landschap. Overigens: je kunt in de buurt kano's huren, dat moeten we toch ook maar eens doen. Komende zomer of zo. Voor vandaag was het wel genoeg.
Wedde ligt in de gemeente Vlagtwedde
foto's van Aag zelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten