Ligt het aan mij of zijn er zoveel Engelse detective-schrijvers? Vanaf het ontstaan van de detective/mysterynovel, of hoe je zo'n boek ook noemen wilt, staan de Britten vooraan.
Hoe zou dat toch komen? En wat ook opvalt is het grote aandeel vrouwelijke schrijvers.
Ik vond een aardig artikel op Wikipedia, en fijne lijstjes.
klik hier voor het Wikipedia-artikel
En klik hier voor nog een lijst.
Natuurlijk lees ik er een aantal tijdens deze Engelse maand.
Agatha Christie werd de Queen of Crime genoemd, en terecht. Kijk eens hoeveel van haar boeken in bovengenoemde lijsten staan. Iedere generatie krijgt een nieuw vormgegeven herdruk van haar werk aangeboden, voor ons zien ze er zo uit.
Onlangs kreeg ik wat deeltjes van Dorothy Sayers mee naar huis. Thuisgekomen bleek dat ik van Gaudy Nights een Nederlandse vertaling had. Een zogenaamde salamander-pocket. Een rijtje daarvan in je kast staat zo mooi. Maar wat een dun werkje, vergeleken met het orgineel! Daar was dus erg veel uit geschrapt. Sayers verwerkte maatschappelijke vraagstukken in haar detectives, bijvoorbeeld de invloed van reclame en ongebreidelde consumptiedrift, en (vooral) de positie van de vrouw voor én na het huwelijk, de wenselijkheid van betaald werk voor vrouwen en de combinatie van relaties, werk en kinderen (Deze beide boeken stammen uit 1933 en 1935).
Toevallig zag ik onlangs dat de University van Exeter er een e-course over geeft.
klik hier: zo ziet dat er uit.
Ik ben groot fan van Kate Atkinson, alleen al de titels van haar boeken vind ik geweldig. Bijvoorbeeld: "Started Early, Took my Dog". Het is het alledaagse gerommel van "gewone" mensen, die geconfronteerd worden met moord en doodslag.
Op het ogenblik ben ik bezig in The Woman in White, door Wilkie Collins. Het boek wordt wel beschouwd als één van de eerste mysteries ooit geschreven, en stamt uit 1859. Het is nogal een pil, meer dan 500 bladzijden, maar o, o, wat spannend! Ik geloof nooit dat het goed afloopt. Elke avond zit ik met rode wangen op de bank te lezen, veel te laat naar bed ook. Heerlijk, net als vroeger.
Het boek is vele malen bewerkt voor theater, film en televisie-series. Dit affiche is van kort na de eerste uitgave.
De "spy-novels" zijn ook weer een aparte categorie. We hebben een aantal boeken van John le Carré, mijn voorkeur gaat toch wel uit naar de Smiley-verhalen.
Ik kan het niet vaak genoeg zeggen: veel, heel veel is te vinden op het Project Gutenberg. Voor recentere boeken is www.boekwinkeltjes altijd fijn. Boeken zijn een verslaving, ik weet het, maar het is wel een verslaving waar je wat van opsteekt. Ga heen en lees!
Hoe zou dat toch komen? En wat ook opvalt is het grote aandeel vrouwelijke schrijvers.
Ik vond een aardig artikel op Wikipedia, en fijne lijstjes.
klik hier voor het Wikipedia-artikel
En klik hier voor nog een lijst.
Natuurlijk lees ik er een aantal tijdens deze Engelse maand.
Agatha Christie werd de Queen of Crime genoemd, en terecht. Kijk eens hoeveel van haar boeken in bovengenoemde lijsten staan. Iedere generatie krijgt een nieuw vormgegeven herdruk van haar werk aangeboden, voor ons zien ze er zo uit.
 |
| Niet de beste, maar wel leuk. |
Onlangs kreeg ik wat deeltjes van Dorothy Sayers mee naar huis. Thuisgekomen bleek dat ik van Gaudy Nights een Nederlandse vertaling had. Een zogenaamde salamander-pocket. Een rijtje daarvan in je kast staat zo mooi. Maar wat een dun werkje, vergeleken met het orgineel! Daar was dus erg veel uit geschrapt. Sayers verwerkte maatschappelijke vraagstukken in haar detectives, bijvoorbeeld de invloed van reclame en ongebreidelde consumptiedrift, en (vooral) de positie van de vrouw voor én na het huwelijk, de wenselijkheid van betaald werk voor vrouwen en de combinatie van relaties, werk en kinderen (Deze beide boeken stammen uit 1933 en 1935).
Toevallig zag ik onlangs dat de University van Exeter er een e-course over geeft.
klik hier: zo ziet dat er uit.
Ik ben groot fan van Kate Atkinson, alleen al de titels van haar boeken vind ik geweldig. Bijvoorbeeld: "Started Early, Took my Dog". Het is het alledaagse gerommel van "gewone" mensen, die geconfronteerd worden met moord en doodslag.
Op het ogenblik ben ik bezig in The Woman in White, door Wilkie Collins. Het boek wordt wel beschouwd als één van de eerste mysteries ooit geschreven, en stamt uit 1859. Het is nogal een pil, meer dan 500 bladzijden, maar o, o, wat spannend! Ik geloof nooit dat het goed afloopt. Elke avond zit ik met rode wangen op de bank te lezen, veel te laat naar bed ook. Heerlijk, net als vroeger.
Het boek is vele malen bewerkt voor theater, film en televisie-series. Dit affiche is van kort na de eerste uitgave.
De "spy-novels" zijn ook weer een aparte categorie. We hebben een aantal boeken van John le Carré, mijn voorkeur gaat toch wel uit naar de Smiley-verhalen.
Ik kan het niet vaak genoeg zeggen: veel, heel veel is te vinden op het Project Gutenberg. Voor recentere boeken is www.boekwinkeltjes altijd fijn. Boeken zijn een verslaving, ik weet het, maar het is wel een verslaving waar je wat van opsteekt. Ga heen en lees!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten