Zo volg ik Sylvia Witteman. Ze is op haar tijd een vreselijke roeptoeter, daar niet van, maar er valt wel meer mee te beleven.
Zo vroeg ze enige tijd geleden haar volgers om advies: ze moest een gerecht maken als bijdrage aan een buffet, warm, voor ca. 30 personen (soms ontbreekt je totaal de inspiratie, wat nu weer te koken?).
Al gauw kwamen de suggesties binnenstromen. Het waren er tientallen. Ik heb het lijstje overgenomen, omdat je er allerlei interessante feiten uit kunt halen én omdat ik het ook kan gebruiken als ik het zelf even niet weet. Gewoon van boven af naar beneden werken.
babi ketjap lasagna
haringen wraps
scallopine al limone stampot
spaghetti al vongole kip, groene curry, sereh
hazepeper ossetong salsa verde
zalmsalade (gepocheerde zalm, goede mayo, uitje, tijm) vitello tonnato
dengdeng pedis garnalensalade
chicken parmasan aardappeltortilla's
gadogado melanzane alla parmigiana
steensoep pittige kip met taugé
visragout boeuf bourguignon
kalfsragout met paddestoelen gehaktbrood
garnalen in pittige saus
kalkoenfilet in bieslooksaus kreeftesoep
saté coq au vin
kipkerrie rendeng
lamsbout op pommes boulangeres risotto
terrine van pompoen en pecannoten shasuka
Toen ik zover was vond ik het wel genoeg. Veel Italiaanse gerechten, al dan niet via de VS (chicken parmasan), Indisch, en inmiddels ook Thais en gerechten uit het Midden-Oosten. Uit dit rijtje spreekt dus eeuwen geschiedenis. Let op: die babi ketjap maken we al sinds we op Indië varen, dus een paar honderd jaar! En die haringen (zoute dus), laat ik dat ook maar even uitleggen: haring kaken is géén Nederlandse uitvinding. Nederlandse vissers hebben destijds de kunst afgekeken van Duitse/Skandinavische vissers en zijn er mee aan de haal gegaan, onder het motto "beter goed gejat dan slecht bedacht".
Dat dacht ik ook, en heb meteen iets gemaakt, dat ik nog nooit had gegeten: scallopine al limone. Er lagen nog kalfslappen in de diepvries, dus dat kwam goed uit.
Over dat kalfsvlees, die lappen van mij kwamen van kalveren die met 15 maanden waren geslacht. Tenminste, dat zei de mevrouw van de boerderij waar ik ze kocht. Normaal schijnt het na 12 maanden geen kalfsvlees meer te mogen heten, maar kom op, een puber is ook nog een kind. Koop nou asteblief een biologisch lapje, heeft dat beest tenminste lekker buiten kunnen lopen. In ieder geval rosé, dan heeft ie ook nog goed te eten gehad, in plaats van een hongerdieet. Duur? Eet je de volgende dag pannenkoeken met een pan groentesoep.
Snijd dunne lapjes van het kalfsvlees. Wentel ze even in de bloem, met wat zout en peper en bak ze aan in een klontje boter. Leg ze (al dan niet dakpansgewijs) in een ovenschaal. Roer het baksel los met wat witte wijn en citroensap, beetje bouillon erbij, wat inkoken, over het vlees gieten en dan even in de oven. Heerlijk.
Ik weet het, het is een vaag recept, maar hé, Twitter staat maar 140 tekens toe. Ik meen dat ik ongeveer een halve citroen heb uitgeknepen, een half glaasje witte wijn en misschien 150 ml. bouillon (runder-, van een blokje). 15 á 20 minuten in de oven (180 graden of zo). De rest van de wijn drink je lekker bij het eten. De rest van de bouillon gebruik je voor de soep van de volgende dag. De overgebleven halve citroen knijp je dan uit boven een pannenkoek, daarna een beetje suiker erover, is ook heel lekker. Zo gebruik je alles netjes op, voel je je nog heerlijk deugdzaam en spaarzaam ook.
Extra tip: marscarpone door de ragout (o.a. suggesties 23 en 25) werkt ook geweldig. Twee lepels erdoor roeren en je ragout gaat glanzen als het velletje van een gezonde mol. De rest op wat schoongemaakt fruit, bij wijze van toetje, is dat ook weer goed besteed.
De meeste van bovengenoemde gerechten kun je op smulweb vinden, in allerlei variaties.