dinsdag 26 april 2016

Wat zullen we eten? Scallopine al limone


Twitter, ik ben er dol op. Niet op de roeptoeters, die boeien me niet. Maar het is een fantastisch communicatiemiddel, voor als je snel iets wilt weten of hulp nodig hebt, en voor het delen van informatie en kennis.
Zo volg ik Sylvia Witteman. Ze is op haar tijd een vreselijke roeptoeter, daar niet van, maar er valt wel meer mee te beleven.
Zo vroeg ze enige tijd geleden haar volgers om advies: ze moest een gerecht maken als bijdrage aan een buffet, warm, voor ca. 30 personen (soms ontbreekt je totaal de inspiratie, wat nu weer te koken?).
Al gauw kwamen de suggesties binnenstromen. Het waren er tientallen. Ik heb het lijstje overgenomen, omdat je er allerlei interessante feiten uit kunt halen én omdat ik het ook kan gebruiken als ik het zelf even niet weet. Gewoon van boven af naar beneden werken.

babi ketjap                                                                                    lasagna
haringen                                                                                        wraps
scallopine al limone                                                                      stampot
spaghetti al vongole                                                                      kip, groene curry, sereh
hazepeper                                                                                      ossetong salsa verde
zalmsalade (gepocheerde zalm, goede mayo, uitje, tijm)             vitello tonnato
dengdeng pedis                                                                              garnalensalade
chicken parmasan                                                                          aardappeltortilla's
gadogado                                                                                        melanzane alla parmigiana
steensoep                                                                                       pittige kip met taugé
visragout                                                                                        boeuf bourguignon
kalfsragout met paddestoelen                                                         gehaktbrood
garnalen in pittige saus
kalkoenfilet in bieslooksaus                                                           kreeftesoep
saté                                                                                                coq au vin
kipkerrie                                                                                         rendeng
lamsbout op pommes boulangeres                                                  risotto
terrine van pompoen en pecannoten                                               shasuka


Toen ik zover was vond ik het wel genoeg. Veel Italiaanse gerechten, al dan niet via de VS (chicken parmasan), Indisch, en inmiddels ook Thais en gerechten uit het Midden-Oosten. Uit dit rijtje spreekt dus eeuwen geschiedenis. Let op: die babi ketjap maken we al sinds we op Indië varen, dus een paar honderd jaar! En die haringen (zoute dus), laat ik dat ook maar even uitleggen: haring kaken is géén Nederlandse uitvinding. Nederlandse vissers hebben destijds de kunst afgekeken van Duitse/Skandinavische vissers en zijn er mee aan de haal gegaan, onder het motto "beter goed gejat dan slecht bedacht".
Dat dacht ik ook, en heb meteen iets gemaakt, dat ik nog nooit had gegeten: scallopine al limone. Er lagen nog kalfslappen in de diepvries, dus dat kwam goed uit.
Over dat kalfsvlees, die lappen van mij kwamen van kalveren die met 15 maanden waren geslacht. Tenminste, dat zei de mevrouw van de boerderij waar ik ze kocht. Normaal schijnt het na 12 maanden geen kalfsvlees meer te mogen heten, maar kom op, een puber is ook nog een kind. Koop nou asteblief een biologisch lapje, heeft dat beest tenminste lekker buiten kunnen lopen. In ieder geval rosé, dan heeft ie ook nog goed te eten gehad, in plaats van een hongerdieet. Duur? Eet je de volgende dag pannenkoeken met een pan groentesoep.

Snijd dunne lapjes van het kalfsvlees. Wentel ze even in de bloem, met wat zout en peper en bak ze aan in een klontje boter. Leg ze (al dan niet dakpansgewijs) in een ovenschaal. Roer het baksel los met wat witte wijn en citroensap, beetje bouillon erbij, wat inkoken, over het vlees gieten en dan even in de oven. Heerlijk.
Ik weet het, het is een vaag recept, maar hé, Twitter staat maar 140 tekens toe. Ik meen dat ik ongeveer een halve citroen heb uitgeknepen, een half glaasje witte wijn en misschien 150 ml. bouillon (runder-, van een blokje). 15 á 20 minuten in de oven (180 graden of zo). De rest van de wijn drink je lekker bij het eten. De rest van de bouillon gebruik je voor de soep van de volgende dag. De overgebleven halve citroen knijp je dan uit boven een pannenkoek, daarna een beetje suiker erover, is ook heel lekker. Zo gebruik je alles netjes op, voel je je nog heerlijk deugdzaam en spaarzaam ook.

Extra tip: marscarpone door de ragout (o.a. suggesties 23 en 25) werkt ook geweldig. Twee lepels erdoor roeren en je ragout gaat glanzen als het velletje van een gezonde mol. De rest op wat schoongemaakt fruit, bij wijze van toetje, is dat ook weer goed besteed.

De meeste van bovengenoemde gerechten kun je op smulweb vinden, in allerlei variaties.


woensdag 20 april 2016

Uitgelezen: Augustus

Het eerste boek dat ik dit jaar las was meteen fantastisch. Bijna had ik het niet gelezen. De schrijver, John Williams, werd herontdekt; iedereen jubelde over Stoner. Dat was de laatste keer dat ik een boek kocht omdat "men" het zo goed vond, ik kwam er niet doorheen. Butchers Crossing probeerde ik ook, niet aan mij besteed. En dan toch die derde titel. Verleid door het mooie uiterlijk (hoewel dat ook beslist bij de vorig genoemde titels een pluspunt was) en door het onderwerp.



Augustus, Romeins keizer, leefde van 63 voor Christus tot 19 na Christus. Geboren onder de naam Gaius Octavius, achterneef van de beroemde Julius Caesar, maakte hij een eind aan de bloedige twisten in Rome. 
Voor zijn levensbeschrijving verwijs ik hier naar Wikipedia, waar de belangrijkste punten op een rijtje staan.

Het boek bestaat uit brieven van mensen om Augustus heen, aan hem gericht of aan derden over hem. Het begint met een brief van Caesar aan de moeder van Augustus, waarin hij (vanuit Spanje) schrijft over zijn toekomstplannen met zijn dan nog jonge achterneef.
Wellicht ten overvloede: al deze brieven zijn dus fictie. Maar het geheel is zo overtuigend dat je jezelf daar steeds aan moet herinneren; het leest als non-fictie.
Het resultaat is een merkwaardig evenwicht tussen intimiteit en afstand. Intiem door de invoelbare vriendschap die uit de brieven van zijn leeftijdgenoten en reisgezellen spreekt. Afstandelijk doordat je, ten eerste, nooit de stem van Augustus zelf hoort, en, ten tweede, door de toenemende kritiek, wedijver en haat van de briefschrijvers, waaronder bijvoorbeeld zijn eigen vrouw Livia.
Leven in het centrum van de macht is dan balanceren op een draad boven een diepe kloof.

Ara Pacis (tempel gewijd aan de Pax Romana)

Ik vraag me af of het bezwaarlijk is wanneer je niet bekend bent met al die (meest) Latijnse namen die boven de brieven staan. Ik denk het niet, want uiteindelijk gaat het boek over een menselijk dilemma/drama: het verenigen van het publieke en het private zelf van een alleenheerser, echtgenoot en (groot-)vader. Niets menselijks is een godheid vreemd.

Tenslotte het taalgebruik: helder, geen woord te veel, en alsof het regelrecht uit het Latijn vertaald is.
(Daarbij zij opgemerkt, dat ik Nederlandse vertaling heb gelezen.)

Twee woorden dus: briljant en aanrader.


donderdag 7 april 2016

Romeinse maand

Rechts van dit stukje staat een button voor Pinterest. Eén van mijn boards laat zien welke boeken ik dit jaar lees, in het kader van "elke week een boek".
Het eerste boek van de reeks was Augustus, door John Williams. Wat een waanzinnig goed boek! Fictie, maar het leest als non-fictie. En zo bedacht ik dat ik weer een thema had: voor de maand april dan maar. Toevalligerwijs (echt waar) heeft IsGeschiedenis het Romeinse Rijk als thema van de maand uitgeroepen. Komt dat even goed uit. En dan is het ook nog de Week van de Klassieken, waar Pieter Steinz over schrijft. Het kan niet op.
Nog meer?  Er een nieuw boek verschenen, dat me buitengewoon interesseert: Klik hier
Deze is vast ook interessant, maar waarschijnlijk overlappen ze elkaar wel wat: klik hier

Dat alles toont ook wel aan wat een enorme invloed én aantrekkingskracht het Romeinse Rijk vandaag de dag nog op mensen heeft. Terwijl we in Nederland niet echt struikelen over de aquaducten en de amfitheaters. Waarom dat is, daar ga ik deze maand eens goed over nadenken.


Deze helpt natuurlijk ook


Eerst maar eens verzameld wat we zelf in huis hebben. Dat is nog best veel, meer dan hier staat, hoewel ik niet alles kan vinden.


stapeltje 1


Ik lees momenteel "Ik, Claudius" van Robert Graves, het boek waarop de TV- serie met Derek Jacobi gebaseerd was. Ik heb daar ooit stiekem naar gekeken. Mijn moeder had op die avonden iets buitenhuis te doen en mijn vader riep dan "pssst" onder aan de trap, zodra ze op haar fiets vertrokken was. Hij vond het goed voor mijn opvoeding.

stapeltje 2

Het is wel jammer dat we, qua Romeinen, in het verkeerde deel van het land wonen. Misschien is toch mogelijk iets te ondernemen in zuidelijke richting, binnenkort?
En nu we het toch over goede voornemens hebben, ik ben al drie keer begonnen op deze site, en de vierde keer zal binnenkort volgen:  Leer Latijn!
Ik wil en ik zal.

Bij deze nog even wat linkjes, ook leuk:

IsGeschiedenis, toegankelijke site
Pieter Steinz: over de Klassieken
 De Romeinse grens

Volgens mij is het langzamerhand zo, dat wereldwijd meer mensen zich met het Romeinse Rijk bezighouden dan dat er op het hoogtepunt gewoond hebben.