donderdag 19 mei 2016

Vakantieverslag: Kronenburg

We hebben even internet, laat ik meteen van de gelegenheid gebruik maken.
We zijn momenteel in Stadtkyll. Elke dag heb ik gewandeld: bergje op, bergje af, oefenen om die vermaledijde beenspier weer op kracht te krijgen. Mijn streven was om de laatste dag hier naar Kronenburg te gaan: een piepklein prachtig dorpje met ruïne, bovenop een berg.
Vanmiddag was het zover. Ik besloot het gewoon te proberen: "het giet zoals het giet".
Dit was het eerste stuk: van de parkeerplaats een stukje omhoog.


De weg is effen, de stijging valt mee. So far so good. Volgende stuk.


Elke keer als we hier komen verwonder ik me over die boom. Het gaat goed, nog een stuk dan maar.
Finn huppelt vooruit. Wat is ze in de 7 weken dat ze bij ons is vooruit gegaan!


Rustig maar gestaag de trappen op, het laatste stukje naar de dorpsstraat. We zijn al behoorlijk hoog.




Dit is wat ik wilde bereiken.  Maar het gaat zo goed, ik wil nu verder naar boven, naar de burcht. En ja, ook dat lukt.


Uitzicht!
Behalve dat Kronenburg schilderachtig mooi is, heeft het ook een andere betekenis. Hier komen twee routes van de Camino samen, uit Keulen en uit Mainz. Van hieruit loop je via Trier naar Metz in Frankrijk en zo verder naar Santiago de Compostella.

Als je er op let zie je overal de tekens:








Die paden, vaak eeuwenoud, die vind ik geweldig. Dat zijn de slagaders van de geschiedenis.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten