Een middag met de belofte van droog weer, dan moet je er wel op uit. We besloten naar Visvliet te gaan. Visvliet klinkt misschien als een wijk in Stad (Paddepoel, Visvliet, Leeuwenborg; "winkelcentrum Visvliet", zoiets dus) maar het is een mooi dorpje bij de grens met Friesland. In het verleden maakte het daar ook deel van uit, maar met die details zal ik niemand lastigvallen. Nou ja, één dingetje: Eise Eisinga heeft hier een aantal jaren gezeten, toen hij uit Friesland was gevlucht (en later verbannen). Ze zijn er hier best trots op.
Visvliet is een komdorp aan de Lauwers. Ik dacht altijd dat dat betekende dat het in een holte in het landschap ligt, zoals een wierdedorp óp een wierde ligt, maar nee. Komdorp betekent: een dorp ontstaan op een kruising.
De hoofdweg, Heirweg genaamd, kruist de Stationsweg. Op die kruising staat (uiteraard) een uitspanning waar we koffie en appeltaart bestelden en de hond een bakje water kreeg. Eten kan er ook, tevens Bed and Breakfast.
Er tegenover is een ruime parkeerplaats, kun je je wagen neerzetten en verder wandelen.
We zijn in het waddengebied, dat voel je en ruik je en zie je:
Maar we kwamen voor de kerk. In eerste aanleg uit 1427, gewijd aan de heilige Gangulfus. Diverse uitbreidingen, aanpassingen en restauraties volgden.
We leenden de sleutel op een sleuteladres (zie site Stichting Oude Groninger Kerken, of het bordje op de kerk) en konden naar binnen.
Het is een sober kerkje, met maar liefst 5 grote banken, in dit geval geen Herenbanken, maar Familiebanken.
Over de geschiedenis en voor een beschrijving van de kerk verwijs ik naar voornoemde site van de SOGK: klik hier
In de kerk vonden we de leukste bibliotheek die we in tijden hebben gezien. Die was in, wat wij dachten, de consistoriekamer.
Inmiddels hebben we geleerd dat dat ooit een schooltje was (niet ongebruikelijk) én dat de bibliotheek per 1 juli 2017 gesloten is. Wat erg!
lees hier
Een jongetje kwam informeren wat we daar zoal deden. Hij verveelde zich nog niet, zei hij na enig nadenken. Gelukkig maar want de vakantie duurt nog heel lang. Kunnen wij fijn nog heel veel plaatsen bekijken en kerken bezoeken.
Visvliet is een komdorp aan de Lauwers. Ik dacht altijd dat dat betekende dat het in een holte in het landschap ligt, zoals een wierdedorp óp een wierde ligt, maar nee. Komdorp betekent: een dorp ontstaan op een kruising.
De hoofdweg, Heirweg genaamd, kruist de Stationsweg. Op die kruising staat (uiteraard) een uitspanning waar we koffie en appeltaart bestelden en de hond een bakje water kreeg. Eten kan er ook, tevens Bed and Breakfast.
Er tegenover is een ruime parkeerplaats, kun je je wagen neerzetten en verder wandelen.
We zijn in het waddengebied, dat voel je en ruik je en zie je:
 |
| wij noemen dit "eilander" bouwstijl |
Maar we kwamen voor de kerk. In eerste aanleg uit 1427, gewijd aan de heilige Gangulfus. Diverse uitbreidingen, aanpassingen en restauraties volgden.
We leenden de sleutel op een sleuteladres (zie site Stichting Oude Groninger Kerken, of het bordje op de kerk) en konden naar binnen.
Het is een sober kerkje, met maar liefst 5 grote banken, in dit geval geen Herenbanken, maar Familiebanken.
Over de geschiedenis en voor een beschrijving van de kerk verwijs ik naar voornoemde site van de SOGK: klik hier
In de kerk vonden we de leukste bibliotheek die we in tijden hebben gezien. Die was in, wat wij dachten, de consistoriekamer.
Inmiddels hebben we geleerd dat dat ooit een schooltje was (niet ongebruikelijk) én dat de bibliotheek per 1 juli 2017 gesloten is. Wat erg!
lees hier
Een jongetje kwam informeren wat we daar zoal deden. Hij verveelde zich nog niet, zei hij na enig nadenken. Gelukkig maar want de vakantie duurt nog heel lang. Kunnen wij fijn nog heel veel plaatsen bekijken en kerken bezoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten