Over alles bestaan vooroordelen. Over Twitter bijvoorbeeld.
Veel mensen denken dat Twitter het riool van de Onderbuikers is. En ja, er gaat dagelijks een ongelooflijk hoeveelheid bagger doorheen. Maar daar hoef je niet naar te kijken, je hoeft het niet te zien of te lezen. "Ja, verberg je maar in je bubbel" roepen mensen dan. Dan zijn dan meestal Onderbuikers, en daar hoef je, nogmaals, niet naar te luisteren. Alsof je in het echte leven ook geen keuzes maakt in met wie je omgaat en met wie niet.
De menselijke geest is er op ingericht om gevaar beter te onthouden dan meevallers. Dat was natuurlijk wel zo praktisch toen we op de savannes rondliepen en probeerden te onthouden bij welk bomengroepje ook al weer een leeuwenfamilie siësta hield. En het is van belang te weten bij welk kruispunt opeens fietsende scholieren de weg over zwieren als jij groen hebt. Maar zo zou je haast vergeten dat er meer is in de wereld.
Om tegenwicht te geven aan alle narigheid, het grim en grauw van de wereld, bestaat er op Twitter iets dat #smallbeautieshour heet. Elke maandagavond tussen 20.00 en 21.00 uur. Om elkaar te herinneren aan alle leuke, fijne dingen die er ook zijn.
Voor vanavond heb ik een krokusje, dat zomaar in een grasveld in het park is opgedoken. Bolletje, gegroeid uit een zaadje, dat daar was beland. Zo klein en dan zo knallen.
Sinds ik uitkijk naar small beauties om 's avonds te kunnen posten, zie ik veel meer dan vroeger. En, aangename bijkomstigheid, ik voel me ook beter.
Veel mensen denken dat Twitter het riool van de Onderbuikers is. En ja, er gaat dagelijks een ongelooflijk hoeveelheid bagger doorheen. Maar daar hoef je niet naar te kijken, je hoeft het niet te zien of te lezen. "Ja, verberg je maar in je bubbel" roepen mensen dan. Dan zijn dan meestal Onderbuikers, en daar hoef je, nogmaals, niet naar te luisteren. Alsof je in het echte leven ook geen keuzes maakt in met wie je omgaat en met wie niet.
De menselijke geest is er op ingericht om gevaar beter te onthouden dan meevallers. Dat was natuurlijk wel zo praktisch toen we op de savannes rondliepen en probeerden te onthouden bij welk bomengroepje ook al weer een leeuwenfamilie siësta hield. En het is van belang te weten bij welk kruispunt opeens fietsende scholieren de weg over zwieren als jij groen hebt. Maar zo zou je haast vergeten dat er meer is in de wereld.
Om tegenwicht te geven aan alle narigheid, het grim en grauw van de wereld, bestaat er op Twitter iets dat #smallbeautieshour heet. Elke maandagavond tussen 20.00 en 21.00 uur. Om elkaar te herinneren aan alle leuke, fijne dingen die er ook zijn.
Voor vanavond heb ik een krokusje, dat zomaar in een grasveld in het park is opgedoken. Bolletje, gegroeid uit een zaadje, dat daar was beland. Zo klein en dan zo knallen.
Sinds ik uitkijk naar small beauties om 's avonds te kunnen posten, zie ik veel meer dan vroeger. En, aangename bijkomstigheid, ik voel me ook beter.
 | |
| bloeiende bloemen in koude januari-regen |
