donderdag 27 juni 2019

Sprezzatura:

 



De tentoonstelling Sprezzature in het Drents Museum te Assen loopt tot 3 november 2019. Ruim de tijd dus om prachtige schilderijen te zien.

"Dit is wel mijn favoriet" zei een mevrouw in een mooi geel jurkje, terwijl ze op onderstaand schilderij afliep.

Plinio Nomellini

Ik had het net voor de tweede keer bekeken, want het was zo zonnig, zo vrolijk, dat je er als vanzelf naar toe werd getrokken. Gelukkig staat het in de catalogus. De zomer spat er af.

Bij sommige beelden past maar één woord. "Dappled", dacht ik.  Zo'n mooi woord, vaak gebruikt in combinatie met woorden als "light" en "shadow".

Je hebt een kwast, met de goede breedte, de juiste lengte. Je hebt je pigmenten, je verf. Je laadt je kwast met wit, geel, sliertje groen of blauw. Je kijkt naar het tafereel, je kijkt naar je doek en weer en weer.

Korte streken, haast tamponeren, bergjes kleur.


Ga je vlak voor het schilderij staan, dan zie je de streken, de verf die zich geplooid heeft.

Het gevoel van de kwast op het licht meeverende doek: dap, dap, dap...
Het geluid van de kwast op het licht meeverende doek: dap, dap, dap....

En toen was er licht..

dinsdag 18 juni 2019

Oud. Hendrik Groen




Enige jaren geleden las ik het eerste deel van Hendrik Groen: Pogingen iets van het leven te maken.
Het boek was een hit onder kennissen en vrienden van mijn vader. Ik sta altijd wat wantrouwend tegenover hype's in boekenland, maar eerlijk is eerlijk: ik vond het geweldig.
Vooral de beschrijving van de medebewoners, die een ander het licht niet in de ogen gunnen, vond ik erg treffend. Ik werd steeds herinnerd aan het (senioren-) appartementencomplex waarin mijn schoonmoeder residentie houdt.
Ook herkende ik natuurlijk veel van mijn vader in de verhalen. Het gekrummel, maar ook de humor, de practical jokes, de vriendschappen. Op dat moment ging het boek vooral over de generatie van mijn ouders.

Nu heb ik ook het tweede deel gelezen: Zolang er leven is.



Mijn vader is ruim twee jaar geleden overleden. Ik ben van plan dit jaar 60 te worden. "Oud worden" houdt me opeens nogal bezig. Nu gaan deze boeken ook over mij (ons) en onze toekomst.

Als er dus iets opvalt is, hoe je perceptie van een boek wordt bepaald door de levensfase waarin je je bevindt. Ik wíst dat wel, maar nu weet ik het nog beter.

Hendrik Groen: leuk, maar ook leerzaam, voor alle generaties. 


vrijdag 7 juni 2019

Oude R.K. Begraafplaats Nes (Ameland)














 




Deze oude begraafplaats ligt aan de Schoolstraat in Nes.


Foto's: A.B. van der Ploeg en van Aag zelf.

woensdag 5 juni 2019

Woord en beeld

Bijschrift toevoegen



Pagina 38, Tim Holt-Wilson (geciteerd door Julia Blackburn):

"...when you are close to the edge of the sea, you are in a liminal space in which everything is shifting, nothing is fixed...



the accumulating sandbanks...


the diminishing sandbanks...


the currents...



Once you accept such a state of flux, then it can be very calming".


Woord: Time Song - Julia Blackburn, 2019, Jonathan Cape
Beeld: strand op Ameland, foto's van Aag