Op de eerste dag van onze vakantie reden we naar Vorden. Op Stalhouderij/Camping De Goldberg hadden we een trekkershut gereserveerd.
In het centrum van Vorden staat een beeld van Anthony Christiaan Winand Staring, landheer van De Wildenborch, landbouwkundige en dichter. Hij leefde van 1767 tot 1840.
Nooit van gehoord? Nou, misschien wel hiervan:
Sikkels blinken, Sikkels klinken,
Ruischend valt het graan.
Zie de bindsters garen,
Zie in lange scharen
Garf bij garven staan.
Vooral de eerste regel zal bij veel mensen (boven de vijftig) nog wel een gevoel van herkenning opleveren. Het is een gedicht van de hand van Staring dat werd opgenomen in de klassieke liederenbundel "Kun je nog zingen, zing dan mee".
Ik zat wat te peinzen over die regels. De landbouw is zo veranderd, dat het voor de meeste mensen volslagen onduidelijk zal zijn waar dit over gaat. Bovendien is de voedselproductie (helaas) ook een ver-van-mijn-bed-show geworden.
Nou waren wij afgelopen weekend in het Yeb Hettema- museum in Firdgum. Er stond een uitstalling van oude landbouwwerktuigen, met plaatjes uit Het boek van Piet van Dam.
Zeis, sikkel, een haarhamer, maar ook een mechanische constructie, waarmee het kaf van het koren werd gescheiden (het blauwe gevaarte links op de foto).
Man en ik hebben dit nog net een beetje meegemaakt. Waar ik woonde zaten de boeren toen volop in de ruilverkaveling. Kleine, gemengde bedrijfjes waren het, met wat koeien in de wei, melkbussen langs de weg, de schapen een eindje verderop, een paar varkens in de schuur (en soms één op de ladder), ga zo maar door. Na de mechanisatie kwam de automatisering, met tegenwoordig de melkrobot, en volledige computergestuurde varkensstallen
Het is als in het lied van Wim Sonneveld: ik wist niet dat het voorgoed voorbij zou gaan.
Staring was een vooruitstrevende landbouwkundige, maar ook een romanticus. Of hij die twee eigenschappen vandaag de dag nog met elkaar had kunnen rijmen?
In het centrum van Vorden staat een beeld van Anthony Christiaan Winand Staring, landheer van De Wildenborch, landbouwkundige en dichter. Hij leefde van 1767 tot 1840.
Nooit van gehoord? Nou, misschien wel hiervan:
Sikkels blinken, Sikkels klinken,
Ruischend valt het graan.
Zie de bindsters garen,
Zie in lange scharen
Garf bij garven staan.
Vooral de eerste regel zal bij veel mensen (boven de vijftig) nog wel een gevoel van herkenning opleveren. Het is een gedicht van de hand van Staring dat werd opgenomen in de klassieke liederenbundel "Kun je nog zingen, zing dan mee".
Ik zat wat te peinzen over die regels. De landbouw is zo veranderd, dat het voor de meeste mensen volslagen onduidelijk zal zijn waar dit over gaat. Bovendien is de voedselproductie (helaas) ook een ver-van-mijn-bed-show geworden.
Nou waren wij afgelopen weekend in het Yeb Hettema- museum in Firdgum. Er stond een uitstalling van oude landbouwwerktuigen, met plaatjes uit Het boek van Piet van Dam.
Zeis, sikkel, een haarhamer, maar ook een mechanische constructie, waarmee het kaf van het koren werd gescheiden (het blauwe gevaarte links op de foto).
 |
| landbouwwerktuigen staan links achter |
Man en ik hebben dit nog net een beetje meegemaakt. Waar ik woonde zaten de boeren toen volop in de ruilverkaveling. Kleine, gemengde bedrijfjes waren het, met wat koeien in de wei, melkbussen langs de weg, de schapen een eindje verderop, een paar varkens in de schuur (en soms één op de ladder), ga zo maar door. Na de mechanisatie kwam de automatisering, met tegenwoordig de melkrobot, en volledige computergestuurde varkensstallen
Het is als in het lied van Wim Sonneveld: ik wist niet dat het voorgoed voorbij zou gaan.
Staring was een vooruitstrevende landbouwkundige, maar ook een romanticus. Of hij die twee eigenschappen vandaag de dag nog met elkaar had kunnen rijmen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten