The big read in Rusland

Volgens The Guardian heeft Poetin opgeroepen tot het samenstellen van een canon van 100 russische boeken, die iedere leerling/student gelezen zou moeten hebben. Dit voorstel is onmiddelijk met groot argwaan ontvangen, er wordt gesproken van social engineering, etc. Je kunt je vast wel  indenken wat de reacties zullen zijn. Het woord Gedachtenpolitie is nooit ver weg. Maar laat mij nou even in mijn onnozelheid denken, dat een canon van 100 russische boeken een verrijking van mijn bestaan zou zijn. Eentje die net zo tot stand zou kunnen komen als the Big Read in de UK. Daar stonden diverse boeken/auteurs op die ik toen niet kende, en tot mijn grote vreugde, nu wel. De inbreng van het grote publiek heeft mede als voordeel dat die prestigelijstjes (wat-ben-ik-toch-een-intellectueel) weinig of geen invloed op het eindresultaat hebben, want als ik ergens moe van wordt zijn het die "deskundigen" die elkaar allemaal nakauwen en steeds dezelfde titels naar voren schuiven. Even zo goed ben ik dolblij dat ik toch maar, op aandringen van Yann Martel, met Tolstoj ben begonnen. Lachen mag van God, lezen mag leuk zijn. Dus kom maar op met die lijst!