Wat is internet toch geweldig. Ik volg Wandelen in Westerwolde, en hup, daar diende Wandelen rond Roden zich aan. Mooie site hoor.
Ik koos een wandeling uit die ons hondje ook aan zou kunnen en zocht de beste dag van de week uit (wat weersverwachting betrof).
Gistermiddag was het zover: op naar Westervelde, grofweg tussen Norg en Haulerwijk.
We parkeerden bij het hunebed D2 en werden naar het dorp gestuurd. Het is een prachtig dorpje, een aanzienlijk aantal boerderijen zijn rijksmonument.
Aan het eind van het dorp ligt de Tonckensborg: een eeuwenoud huis; al in 1630 wordt er melding gemaakt van een woning. We worden letterlijk het bos in gestuurd en lopen langs de borg.
Huis te Westervelde/ Tonckensborg
De wandeling voert ons door verschillende soorten bos: naaldbos, ooit aangelegd voor productie: Een centimeters dikke laag van naaldjes: dat loopt zo zacht, het geeft een beetje mee onder je voeten.
Linksaf, rechtsaf, hoewel er geen gekleurde paaltjes zijn, is het pad goed zichtbaar. Samen met de geprinte routebeschrijving + kaart kunnen we goed vooruit.
We mogen kiezen: over het "moeraspad" of over droge paden? Moeras natuurlijk! Dit deel, het Tonckensbos, wordt langzaam maar zeker natter. Het bos bevindt zich in een overgangsfase: bomen die niet van een hoge waterstand houden, leggen één voor één het loodje. Ze blijven liggen tot ze volledig zijn vergaan, en dat levert soms een spectaculaire aanblik. Links en rechts staat het water tot aan de rand. Jonge berken blinken met hun witte stammetjes. De bodem veert, mos en grassen, verzadigd van water. Ik blijf foto's maken.
Dan zijn we weer bij een van de brede doorgangswegen. Grote trekkersporen, hier wordt gewerkt. We volgen de route, en gaan weer een klein paadje op.
Een jong loofbos is dit. Met mini-boompjes:
Een draad verpert ons de weg: open maken, er doorheen en weer vastmaken. Een breed zandpad, dat een zichtas vormt voor het Huis.
Weer een draad losmaken, doorsteken en vastmaken. Hier is opeens een perceel met aanplant van coniferen. Dat begrijpen we niet echt. Waarom plant je naaldhout aan, als je het tegelijkertijd kapt? Dit stuk schijnt door Natuurmonumenten beheerd te worden, toch eens navragen.
Verder maar weer. Uiteindelijk komen we weer bij de doorgaande weg. Terug door het dorp, naar de auto.
En deze zagen we dan ook nog even:
Het was een erg mooie wandeling. Een paar tips:
De aanbevolen parkeerplaats grenst aan het erf van een boerderij/stoeterij. Het is een druk bedrijf, trekkers rijden af en aan, en toen wij er waren stond het vol met paardentrailers, we konden er niet goed wegkomen. In het dorp heb ik geen goede parkeermogelijkheden gezien, maar dit was ook niet handig.
Ten tweede zijn er op de boerderij en in het dorp nogal wat erfhonden. Er is niets gebeurd, hoor, maar rustig met je hondje lopen was niet goed mogelijk (al was hij aangelijnd). De volgende keer proberen we aan het eind van het dorp te parkeren of laten we de hond thuis.
voor de route: klik hier
Westervelde ligt in de gemeente Noordenveld
Foto's: van Aag zelf.
Ik koos een wandeling uit die ons hondje ook aan zou kunnen en zocht de beste dag van de week uit (wat weersverwachting betrof).
Gistermiddag was het zover: op naar Westervelde, grofweg tussen Norg en Haulerwijk.
We parkeerden bij het hunebed D2 en werden naar het dorp gestuurd. Het is een prachtig dorpje, een aanzienlijk aantal boerderijen zijn rijksmonument.
Aan het eind van het dorp ligt de Tonckensborg: een eeuwenoud huis; al in 1630 wordt er melding gemaakt van een woning. We worden letterlijk het bos in gestuurd en lopen langs de borg.
Huis te Westervelde/ Tonckensborg
De wandeling voert ons door verschillende soorten bos: naaldbos, ooit aangelegd voor productie: Een centimeters dikke laag van naaldjes: dat loopt zo zacht, het geeft een beetje mee onder je voeten.
Linksaf, rechtsaf, hoewel er geen gekleurde paaltjes zijn, is het pad goed zichtbaar. Samen met de geprinte routebeschrijving + kaart kunnen we goed vooruit.
We mogen kiezen: over het "moeraspad" of over droge paden? Moeras natuurlijk! Dit deel, het Tonckensbos, wordt langzaam maar zeker natter. Het bos bevindt zich in een overgangsfase: bomen die niet van een hoge waterstand houden, leggen één voor één het loodje. Ze blijven liggen tot ze volledig zijn vergaan, en dat levert soms een spectaculaire aanblik. Links en rechts staat het water tot aan de rand. Jonge berken blinken met hun witte stammetjes. De bodem veert, mos en grassen, verzadigd van water. Ik blijf foto's maken.
Dan zijn we weer bij een van de brede doorgangswegen. Grote trekkersporen, hier wordt gewerkt. We volgen de route, en gaan weer een klein paadje op.
Een jong loofbos is dit. Met mini-boompjes:
Een draad verpert ons de weg: open maken, er doorheen en weer vastmaken. Een breed zandpad, dat een zichtas vormt voor het Huis.
Weer een draad losmaken, doorsteken en vastmaken. Hier is opeens een perceel met aanplant van coniferen. Dat begrijpen we niet echt. Waarom plant je naaldhout aan, als je het tegelijkertijd kapt? Dit stuk schijnt door Natuurmonumenten beheerd te worden, toch eens navragen.
Verder maar weer. Uiteindelijk komen we weer bij de doorgaande weg. Terug door het dorp, naar de auto.
En deze zagen we dan ook nog even:
 |
| het blijft geweldig! |
Het was een erg mooie wandeling. Een paar tips:
De aanbevolen parkeerplaats grenst aan het erf van een boerderij/stoeterij. Het is een druk bedrijf, trekkers rijden af en aan, en toen wij er waren stond het vol met paardentrailers, we konden er niet goed wegkomen. In het dorp heb ik geen goede parkeermogelijkheden gezien, maar dit was ook niet handig.
Ten tweede zijn er op de boerderij en in het dorp nogal wat erfhonden. Er is niets gebeurd, hoor, maar rustig met je hondje lopen was niet goed mogelijk (al was hij aangelijnd). De volgende keer proberen we aan het eind van het dorp te parkeren of laten we de hond thuis.
voor de route: klik hier
Westervelde ligt in de gemeente Noordenveld
Foto's: van Aag zelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten