Al jaren gaan wij begin november een weekje weg. Dat bevalt ons heel goed. Om te beginnen is het dan het allerlaagste laagseizoen met als voordeel dat de prijzen ook laag zijn. Het weer is over het algemeen nog goed, koud maar droog, de bomen hebben nog herfstkleuren. En er is nog een voordeel (vind ik dan). De plaatsen die wij bezoeken hebben als het ware twee gezichten. Het toeristische plaatje en het achter-de-schermen plaatje, waarin de bewoners hun eigen gang gaan: kinderen naar en van school, boodschappen doen, werk, huishouden, met de buren kletsen. Het dagelijkse leven van mensen in een ander land, dat in het hoogseizoen verstopt gaat achter de drukte. Dat vind ik nu eenmaal interessant om te zien.
Dit jaar zijn we eens niet naar de Eifel of de Moezel gegaan, maar de andere kant op, naar de rand van de Oostzee: naar het schiereilandje Priwall, tegenover Travemünde.
We hebben een huisje gehuurd in een park aan het strand. En al huren we meestal bij dezelfde organisatie, het is altijd weer een verrassing wat je aantreft.
De huizen zijn een soort Zweedse stuga's.
Veel ramen, veel licht. En ja, we zijn in Duitsland, dat betekent vaak elektrisch koken. Ik ben nogal van het (gas)vuur, maar we redden ons er wel mee.
Wat opvalt is dat hier zoveel mensen fietsen. Logisch, voor de boodschappen en de markt moet je even met de pont naar de overkant en dan is een fiets wel zo makkelijk. Daar is wat op bedacht.
Fietsenstanders aan de muur. Nooit eerder gezien, terwijl het zo voor de hand ligt.
Naast de voordeur zat een haakje. Na enig peinzen besloot ik dat ik daar mijn natte paraplu aan kon hangen. Waar zou het anders voor zijn?
Wat het aller-, allerfijnste in Duitsland is? De bakkers! Elke ochtend bij het eerste rondje met de hond haalt man verse knapperige broodjes. Hier op Priwall kan dat bij een stalletje tegenover de ingang van de camping.
De foto is niet zo duidelijk, maar ja, om half acht 's ochtends en een hond aan de riem? Dan lukt het allemaal nog niet zo. De broodjes waren wel gelukt. Die kun je ook laten bezorgen, dan moet je een stevige tas klaarhangen, naast de voordeur. Daar is dat haakje dus voor!
Van de reeds genoemde pont hebben we veelvuldig gebruik gemaakt. Denk je elke dag met de auto naar de overkant te gaan, koop dan een weekkaart, dat kan dan uit. Maar ga ook een keer lopend, dat is zo leuk!
En dan het weer: dat was dus niet zo best. Maar je kunt ook zeggen dat we op wintersport zijn geweest en dan valt het alleszins mee. Mooie plaatjes toch?
Het was zo heerlijk, en we hebben in de vier á vijf dagen dat we op pad konden best veel gezien. Zo dichtbij en toch een andere wereld. Wordt vervolgd.
 |
| foto van een eerdere novembervakantie |
We hebben een huisje gehuurd in een park aan het strand. En al huren we meestal bij dezelfde organisatie, het is altijd weer een verrassing wat je aantreft.
De huizen zijn een soort Zweedse stuga's.
Veel ramen, veel licht. En ja, we zijn in Duitsland, dat betekent vaak elektrisch koken. Ik ben nogal van het (gas)vuur, maar we redden ons er wel mee.
Wat opvalt is dat hier zoveel mensen fietsen. Logisch, voor de boodschappen en de markt moet je even met de pont naar de overkant en dan is een fiets wel zo makkelijk. Daar is wat op bedacht.
Fietsenstanders aan de muur. Nooit eerder gezien, terwijl het zo voor de hand ligt.
Naast de voordeur zat een haakje. Na enig peinzen besloot ik dat ik daar mijn natte paraplu aan kon hangen. Waar zou het anders voor zijn?
Wat het aller-, allerfijnste in Duitsland is? De bakkers! Elke ochtend bij het eerste rondje met de hond haalt man verse knapperige broodjes. Hier op Priwall kan dat bij een stalletje tegenover de ingang van de camping.
De foto is niet zo duidelijk, maar ja, om half acht 's ochtends en een hond aan de riem? Dan lukt het allemaal nog niet zo. De broodjes waren wel gelukt. Die kun je ook laten bezorgen, dan moet je een stevige tas klaarhangen, naast de voordeur. Daar is dat haakje dus voor!
Van de reeds genoemde pont hebben we veelvuldig gebruik gemaakt. Denk je elke dag met de auto naar de overkant te gaan, koop dan een weekkaart, dat kan dan uit. Maar ga ook een keer lopend, dat is zo leuk!
En dan het weer: dat was dus niet zo best. Maar je kunt ook zeggen dat we op wintersport zijn geweest en dan valt het alleszins mee. Mooie plaatjes toch?
Het was zo heerlijk, en we hebben in de vier á vijf dagen dat we op pad konden best veel gezien. Zo dichtbij en toch een andere wereld. Wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten