Enige tijd geleden las ik een artikel in de krant over het teveel aan appels en peren.
lees hier maar.
Het eindigt met de oproep 10 kg appels en peren te kopen, en wat tips om die emmer vol fruit te verwerken. We stonden op het punt een weekje weg te gaan, dan is zoiets niet handig, dus ik sloeg het artikel op.
Later las ik nog een ander stukje: een appelteler die wanhopig vertelde dat zijn gebruikelijke afnemer zijn appels niet wou "omdat ze te groot zijn". In het voorjaar had een hagelstorm het grootste gedeelte van de bloesem vernield. Weinig appeltjes aan één tak betekent veel groeiruimte. Dus, hup, daar gingen ze; grote blozende wangen, waar niemand in wil bijten. Die meneer heeft het hele jaar dus voor niets gewerkt. En waar moeten zijn appels nu heen?
Eenmaal weer thuis gingen wij in gestrekte draf naar een Landwinkel in de omgeving. Het was volop herfst, maar binnen was het al helemaal winters ingericht.
de site van de winkel
Appels en peren in alle soorten en maten. Mijn oog viel op zakken met 5 kg "moesperen" en "moesappels". Dat is fruit dat niet als handfruit kan worden verkocht, omdat er een plekje op zit, of omdat de vorm niet perfect is, of, ja hoor, omdat het formaat te groot is. Precies wat ik zocht.
Zo'n zak kostte 2,50 euro. Ik zocht er nog wat losse handappels bij, we kochten kaas en worst en een schattig chocolade kerstboompje en koek van de beroemdste bakker van Groningen. Een prachtige wijnstok mochten we gratis meenemen: "decoratiemateriaal".
Stomtoevallig las ik die avond over een "Brown Betty". Lang leve internet, ik vond diverse recepten, waaronder deze van de befaamde Mary Berry. (het recept wordt afwisselend "echt Engels", dan wel "echt Amerikaans" genoemd, reuze authentiek dus).
klik hier en bakken maar
Gemaakt van dunne schijfjes appel en oud brood, een echt restjesgerecht.
Het gebakken broodkruim geeft het gerecht een heerlijke structuur, we vonden het allemaal verschrikkelijk lekker.
Met slagroom, custard, yoghurt, of wat je maar in huis hebt. Ultiem comfortfood.
Ik maakte van 1 kilo peren jam met speculaaskruiden. Van de volgende kilo ga ik jam met gember maken. Beide recepten vond ik op internet.
Anne van Papilles et Pupilles heeft een heerlijk recept voor clafoutis met appel en gedroogde pruimen:
verrukkelijk!
Ik heb nog een aardige stapel liggen, maar dat komt wel goed. Door de muesli, in de cake, op de boterham, door de salade, gaat u maar door. Van de appels die ik overhoud maak ik sap, en daarvan maak ik gelei. Die is overal voor te gebruiken: op de boterham, over de taart voor een glanzend laagje, door de jus bij varkensvlees.
Denk je toch: 10 kg is echt teveel, dan kun je natuurlijk ook samen met iemand gaan appelen: gezellig een kook-/bakmiddag, met pannenkoeken toe.
En kom aan, het is de tijd van geven en delen. Voor buiten, in de boom. Snijden, touwtje er aan en een dagje binnen laten drogen, dan verschimmelt het minder gauw.
NB: ook op recepten rust copyright, en sommige koks zijn daar erg fel op. Vandaar de linkjes, en niet het recept.
lees hier maar.
Het eindigt met de oproep 10 kg appels en peren te kopen, en wat tips om die emmer vol fruit te verwerken. We stonden op het punt een weekje weg te gaan, dan is zoiets niet handig, dus ik sloeg het artikel op.
Later las ik nog een ander stukje: een appelteler die wanhopig vertelde dat zijn gebruikelijke afnemer zijn appels niet wou "omdat ze te groot zijn". In het voorjaar had een hagelstorm het grootste gedeelte van de bloesem vernield. Weinig appeltjes aan één tak betekent veel groeiruimte. Dus, hup, daar gingen ze; grote blozende wangen, waar niemand in wil bijten. Die meneer heeft het hele jaar dus voor niets gewerkt. En waar moeten zijn appels nu heen?
Eenmaal weer thuis gingen wij in gestrekte draf naar een Landwinkel in de omgeving. Het was volop herfst, maar binnen was het al helemaal winters ingericht.
de site van de winkel
Appels en peren in alle soorten en maten. Mijn oog viel op zakken met 5 kg "moesperen" en "moesappels". Dat is fruit dat niet als handfruit kan worden verkocht, omdat er een plekje op zit, of omdat de vorm niet perfect is, of, ja hoor, omdat het formaat te groot is. Precies wat ik zocht.
Zo'n zak kostte 2,50 euro. Ik zocht er nog wat losse handappels bij, we kochten kaas en worst en een schattig chocolade kerstboompje en koek van de beroemdste bakker van Groningen. Een prachtige wijnstok mochten we gratis meenemen: "decoratiemateriaal".
Stomtoevallig las ik die avond over een "Brown Betty". Lang leve internet, ik vond diverse recepten, waaronder deze van de befaamde Mary Berry. (het recept wordt afwisselend "echt Engels", dan wel "echt Amerikaans" genoemd, reuze authentiek dus).
klik hier en bakken maar
Gemaakt van dunne schijfjes appel en oud brood, een echt restjesgerecht.
Het gebakken broodkruim geeft het gerecht een heerlijke structuur, we vonden het allemaal verschrikkelijk lekker.
 | |
| Betty |
Met slagroom, custard, yoghurt, of wat je maar in huis hebt. Ultiem comfortfood.
Ik maakte van 1 kilo peren jam met speculaaskruiden. Van de volgende kilo ga ik jam met gember maken. Beide recepten vond ik op internet.
Anne van Papilles et Pupilles heeft een heerlijk recept voor clafoutis met appel en gedroogde pruimen:
verrukkelijk!
Ik heb nog een aardige stapel liggen, maar dat komt wel goed. Door de muesli, in de cake, op de boterham, door de salade, gaat u maar door. Van de appels die ik overhoud maak ik sap, en daarvan maak ik gelei. Die is overal voor te gebruiken: op de boterham, over de taart voor een glanzend laagje, door de jus bij varkensvlees.
Denk je toch: 10 kg is echt teveel, dan kun je natuurlijk ook samen met iemand gaan appelen: gezellig een kook-/bakmiddag, met pannenkoeken toe.
En kom aan, het is de tijd van geven en delen. Voor buiten, in de boom. Snijden, touwtje er aan en een dagje binnen laten drogen, dan verschimmelt het minder gauw.
NB: ook op recepten rust copyright, en sommige koks zijn daar erg fel op. Vandaar de linkjes, en niet het recept.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten