Het is al weer meer dan een jaar geleden dat ik op een camping bij Stadtkyll deze tut vond. Ik legde hem op een paaltje bij het toiletgebouw: daar komt iedereen toch wel een keer langs. En maakte een foto. Ik dacht erover een serie met het thema "zielig" te maken. Zo'n verloren tut past daar perfect in. Zielig voor het kindje dat zijn/haar tut kwijt is. Zielig voor de jonge ouders; niets is zo slopend als een verstoorde nachtrust door een in-verdrietig kindje (ik denk dat elke ouder zich wel zo'n geval kan herinneren). Zielig voor de tut die een nacht in het gras in de vrieskou had doorgebracht.
Stel je voor dat de tut gevonden is. Kindje blij, papa en mama blij. Niks zielig. Gelukkig maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten