Langs het Stadskanaal, dat is het kanaal dat loopt van Wildervank via Stadskanaal (de plaats) tot Ter Apel, staat ietwat van de weg geplaatst, een geel venster.
Dit is het Stadskanaal. Plannen om het kanaal te graven kregen vorm in 1765 en in 1856 werd Ter Apel bereikt. Bij zo'n onafzienlijk lang kanaal denk ik altijd aan de mensen die dit gegraven hebben. Met een schop en een kruiwagen werd heel Nederland dooraderd. Onvoorstelbaar. Zeker als het weer is zoals vandaag: donker, nat, koud.
Daar staat 'ie. Dit venster richt de aandacht op de vele zijkanalen die op zo'n hoofdkanaal uitkwamen. In eerste instantie voor de afvoer van de gestoken turf, later voor het transport van landbouwgewassen.
 |
| zijtak |
Zo ziet Oost-Groningen er ook uit: vlak, de horizon ver weg. En in deze tijd van het jaar niet geschikt voor de wat somber ingestelde medemens.
Vele van die zijkanalen zijn inmiddels dichtgegroeid of gedempt. Dat gaat vrij snel, als je de boel niet goed bijhoudt:
Maar in dit stukje veenkolonie zijn nog wat oude landschapselementen bewaard gebleven: zeven bruggetjes op een rij:
Het zijn er echt zeven, ik heb ze geteld. Er loopt een fietspad, dus volgend jaar in mei of juni gaan we daar fietsen. Het is er dan prachtig: fris groen op het veld, de bermen vol bloemen, leeuwerikken in de lucht. Zonder dit project had ik van dat fietspad geen weet gehad. Weer wat geleerd. Op naar de volgende!
Zeven Bruggetjes ligt tussen de Veendam en Stadskanaal, Groningen
Foto's: A.B. van der Ploeg en P.M. van der Ploeg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten