Eerst worden alle dozen en bakken van zolder gehaald.
Het kerstservies; deels van mijn moeder geweest, deels zelf gekocht en een paar bordjes kregen we van onze oudste zoon. In en op de schalen komen lekkernijen, die we zelf bakken, nieuwe recepten en van huis uit meegekregen recepten: traditie.
We hebben ook een kleiner kerstservies: gekocht in Willemstad, op een dagje uit met (schoon)zus en zwager, die inmiddels in het buitenland wonen. Het was donker en waterig koud: goede herinneringen.
Voor het raam van de voordeur een door mijzelf geborduurde beer. Ik had van alles voor mijn zussen geborduurd als Sinterklaascadeau en vond dat zo leuk dat ik er nog één voor mezelf in elkaar naaide: familiegeschiedenis.
Dit kerkje staat in de vensterbank; gekocht in Dinant, op een herfstvakantie met onze jongens. meer herinneringen!
En dit kerkje kochten we bij Jan, de bloemist, waar onze oudste stage liep. Jan is geëmigreerd naar Noorwegen. Schoolvoorbeeld van de Nederlanders die met hun jonge kinderen naar Skandinavië verhuizen: tijdsbeeld.
En zo kan ik doorgaan. Aan bijna alles zit een verhaal, een herinnering. Aan wie het gaf, of waar we het kochten, of wat er in dat jaar gebeurde. Geboorte, ziekte, overlijden, het is allemaal voorbij gekomen. We zijn er nog, en er wordt weer een jaar bijgeteld.
De rijkdom zit niet in de spullen op zich, maar in alles waar ze voor staan. Dat is voor ons de essentie van Kerst.
Licht, warmte, traditie, contact met degenen die je lief zijn, vreugde, bezinning, je leven kleur en inhoud geven.
En zo ook, voor een ieder die dit leest: Fijne kerstdagen en een heel goed Nieuwjaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten