dinsdag 30 augustus 2011

Mondzorg met een extra dimensie

Ik ben in de eerste maanden van dit jaar een flink aantal malen bij de tandarts geweest. Nou is volgens mij niemand dol op de tandarts, maar er zijn een aantal zaken die beter kunnen.
Zo moest ik "happen". Tandarts en assistente roepen 100 maal "door je neus ademen" terwijl je keel volloopt met een afgrijselijk goedje, een chemische geur en smaak vullen je holtes. Tussen de hapsessies door past en meet de tandarts met haar gehandschoende vingers. Latexsmaak met een desinfecterende luchtje in je mond. En daar hebben we het, de katalysator voor herinneringen en associaties. Geur.
De oudste herinneringen in een mensenleven zijn verbonden met geur: je ouderlijk huis, het linnengoed, de geur van je vader (scheerschuim, pijptabak), etc. In mijn geval ook: de lucht van oplosmiddelen, lijnolie en groene zeep (ik woonde boven de verfwinkel van mijn opa).
Met de geur komen de emoties. Basale gevoelens: veiligheid, geluk, maar ook angst.
Om koopgedrag te stimuleren werkt de detailhandel allang met geuren: verse koffie, dennegeur, vers gebakken brood, bloesems.
Waarom de tandarts niet? Naast het muziekje en de leesportefeuille een vers boeket in de wachtkamer.
En dan het belangrijkste, in de behandelkamer de keus uit verschillende smaken handschoen: pepermunt, banaan, aardbeien. Bij de drogist zijn alle mogelijkheden alllang te koop in een iets andere latex-toepassing.
Dus kom op tandartsen: versier het leven, breng eens wat smaak in de praktijk!

woensdag 10 augustus 2011

Uitgelezen: Caesarion (1)

Tommy Wieringa: Caesarion.
Het verhaal over de band tussen Ludwig Unger en zijn ouders; opgroeiend bij zijn moeder, met een verdwenen vader.
Speelt zich deels af in Oost-Groningen, en daardoor voor mij extra herkenbaar.
Het verhaal jaagt je voort, zodat je vergeet op de zinnen te letten. (in "Ga niet naar zee", ook van TW, wordt het belang van goede zinnen beklemtoond). Misschien nog eens lezen, maar dan langzaam en met aandacht voor het ambacht van het schrijven? Ik moet het even laten bezinken.
Een goed boek houdt je langer bezig dan het lezen ervan op zich: dat is hier dus wel het geval.
Is het in de stijl van of een kopie van John Irvings? Laten we zeggen: de school van John Irving. Samenvattend, op zijn Gronings: 't kon minder.