Op een goede dag, in het jaar 2019, reden wij van Holwerd over de N357 richting Ferwert, toen wij een gerooid veld zagen, met daarop een bord dat iets over een vlasroute riep. Wat was dat nou weer? Waarom wisten we dat niet?
Er is een website, kijk The Blue Line/ De vlasroute
Ik houd van vlas. Toen ik klein was, hadden we thuis een eindeloos lief boek: "Hoe de mol aan zijn broekje kwam".
Nog steeds verkrijgbaar, inmiddels onder de titel "Hoe Molletje aan zijn broek kwam". De tekenaar was Zdenek Miler. In 1957 maakte hij de eerste animatiefilm met Molletje (Krtek), er zouden nog zo'n 49 volgen.
In de jaren '60 werden ze op de Nederlandse televisie vertoond. Molletje werd een icoon, vooral in Duitsland.
Deze komt uit een boekwinkel in Rügen, waar hij te koop stond tussen schriften, etuis, rugzakken etc. Allemaal met Molletje er op. Onweerstaanbaar.
Terug naar het begin: die broek van Mol werd gemaakt van vlas. Door Mol geplukt, in het water gelegd, gerekeld, etc. tot er alleen vezels over waren. Een ander beestje maakte daar linnen van en daar werd dan het broekje van genaaid.
En opnieuw: ik hou van vlas. Die eindeloos diep blauwe kleur van de bloempjes, daar staat mijn verstand bij stil. In onze tuin bloeien er elk jaar een paar (gekiemd vogelvoer), en zo nu ook. Het moment dus om naar de bloeiende percelen in Friesland te rijden.
Het was zoeken, maar na wat heen en weer rijden vonden we het vlas. Jammer, we waren een week te vroeg, de knoppen waren nog gesloten, daarom zagen we het eerst niet. Alleen het derde perceel, dat wat meer beschut lag, kwam lekker op gang.
Wellicht heeft het woord "vlas" voor sommige mensen dezelfde lading als hier het woord "turf". Vlas en turf betekenen rugbrekend werk. Overal in Friesland kom je verwijzingen naar vlas tegen. In Afke's tiental bijvoorbeeld, van Nienke van Hichtum:
In het museum Het Braakhok kun je zien hoe het verwerken van vlas in zijn werk gaat:
https://www.itbraakhok.nl/
Ondanks al die narigheid blijf ik vlas een prachtig product vinden. Zoals de wind zacht door een veld waait, en de planten een zee van groen-blauwe tutu's vormen, het is zo'n elegante plantje.
Het loont de moeite om te gaan kijken, als het bloeit en ook op andere tijdstippen, want er is meer te zien in en rond Holwerd.
Er is een website, kijk The Blue Line/ De vlasroute
Ik houd van vlas. Toen ik klein was, hadden we thuis een eindeloos lief boek: "Hoe de mol aan zijn broekje kwam".
Nog steeds verkrijgbaar, inmiddels onder de titel "Hoe Molletje aan zijn broek kwam". De tekenaar was Zdenek Miler. In 1957 maakte hij de eerste animatiefilm met Molletje (Krtek), er zouden nog zo'n 49 volgen.
In de jaren '60 werden ze op de Nederlandse televisie vertoond. Molletje werd een icoon, vooral in Duitsland.
Deze komt uit een boekwinkel in Rügen, waar hij te koop stond tussen schriften, etuis, rugzakken etc. Allemaal met Molletje er op. Onweerstaanbaar.
Terug naar het begin: die broek van Mol werd gemaakt van vlas. Door Mol geplukt, in het water gelegd, gerekeld, etc. tot er alleen vezels over waren. Een ander beestje maakte daar linnen van en daar werd dan het broekje van genaaid.
En opnieuw: ik hou van vlas. Die eindeloos diep blauwe kleur van de bloempjes, daar staat mijn verstand bij stil. In onze tuin bloeien er elk jaar een paar (gekiemd vogelvoer), en zo nu ook. Het moment dus om naar de bloeiende percelen in Friesland te rijden.
Het was zoeken, maar na wat heen en weer rijden vonden we het vlas. Jammer, we waren een week te vroeg, de knoppen waren nog gesloten, daarom zagen we het eerst niet. Alleen het derde perceel, dat wat meer beschut lag, kwam lekker op gang.
Wellicht heeft het woord "vlas" voor sommige mensen dezelfde lading als hier het woord "turf". Vlas en turf betekenen rugbrekend werk. Overal in Friesland kom je verwijzingen naar vlas tegen. In Afke's tiental bijvoorbeeld, van Nienke van Hichtum:
In het museum Het Braakhok kun je zien hoe het verwerken van vlas in zijn werk gaat:
https://www.itbraakhok.nl/
Ondanks al die narigheid blijf ik vlas een prachtig product vinden. Zoals de wind zacht door een veld waait, en de planten een zee van groen-blauwe tutu's vormen, het is zo'n elegante plantje.
Het loont de moeite om te gaan kijken, als het bloeit en ook op andere tijdstippen, want er is meer te zien in en rond Holwerd.
