Na de razernij van de beeldenstorm, waarbij men zich overgaf aan één lange, koortsachtige vernieldrift, begon een periode van opruimen, schoonmaken, kuisen. Onthoofd, aan gruis geslagen, verbrand, alle resten van de eens zo geliefde beeltenissen werden opgeruimd. De kerken werden leeg geveegd, de muren wit gekalkt.
Het enige wat nog getuigde van de voorbije tijd waren de nissen in de muur. Onbarmhartig leeg. Overdraaglijk leeg.
Een opppervlakte blijft nooit lang leeg. Een lege nis niet ongevuld.
Foto's: A.B. van der Ploeg en van Aag zelf
