maandag 4 september 2017

't Venhoes

Man en ik zijn naar het openluchtmuseum Het Hooge Land geweest, in Warffum (Groningen).



Het is een geweldig leuk museum. Als het lukt ga ik er elk jaar heen, de aantrekkingskracht is onweerstaanbaar. Het is zoals het was. En zoals het was, dat weet ik nog wel, van toen ik klein was. In die zin is het elke keer een beetje thuiskomen.
Deze keer gingen we met een doel: we wilden met volle aandacht naar 't Venhoes kijken.



Daar ligt het, in oorsprong een éénkamerwoninkje met stookhok.


interieur stookhut


Het achterste gedeelte werd later aangebouwd en als woning in gebruik genomen, het oorspronkelijke woongedeelte werd toen schuur. Nu is het oude huisje in bescheiden glorie hersteld.




De servieskast zit in het midden van wat de bedsteewand is, links en rechts ervan zitten namelijk twee bedstee-kasten.

Het Venhoes stond aan de Oosterstraat in Warffum. De laatste bewoonster was Jantje Venhuizen, zij overleed in 1969. Het huis werd verplaatst naar het museum, de schuur werd ingericht als het vroeg 19-eeuwse dagloners huisje dat het ooit was, en het werd vernoemd naar Jantje.

Dit alles weet ik dankzij de site : https://www.deverhalenvangroningen.nl/

Maar het verhaal gaat verder, of eigenlijk, het wordt voor mij meer bijzonder.

Bij deze de eerste regels van het hoofdstuk: Rond 1800 woonden het echtpaar....

Na dit stel woonden dus andere mensen in het Venhoes, maar ik concentreer me op Eisse Veltman. Ik ga even oud-testamentarisch opsommen:

Eisse Geerts Veltman huwde Pieterke  Hendriks (1794). Zij kregen een zoon Klaas Tjarks Veldman (let op, inmiddels met een -d).

Klaas Tjarks Veldman huwde Iedje Sierts Huizenga (1836). Zij kregen een zoon Eisse Veldman.

Eisse Veldman huwde Aafke Bronkema (1878).

Wacht even. Van Aafke heb ik een foto. Hier is ze.


We gaan verder. Eisse en Aafke kregen een dochter Pieterke Veldman. Ook van haar heb ik een foto.

met hond!

Zo lief. In feite heb ik wel meer foto's van Pieterke. Zij is in mijn familie beter bekend als oma Pieta. De rode draad wordt zichtbaar: de moeder van de moeder van de moeder van de moeder....
Oma Pieta was mijn overgrootmoeder. Ze heeft mijn oudste nog in handen gehad.
Het Venhoes is het huisje van mijn rechtstreekse voorouders.
Ik heb er in gestaan en voor gestaan. Het glas in de ramen is natuurlijk niet oorspronkelijk. De kozijnen ook niet. Maar de plafondbalken? En de muren? De bakstenen vast wel, al zij het deels.




Op een mooie namiddag rond 1800 zal Pieterke Veltman, geboren Hendriks voor haar huisje hebben gestaan. Ze leunde met één hand tegen de muur en poetste met de andere hand de raampjes schoon. Ik heb mijn hand op die muur gelegd. Naar de blinkende raampjes gekeken, de bloeiende geraniums bewonderd.



 Dichterbij kun je niet komen.

site van het museum


Geen opmerkingen:

Een reactie posten