Ik loop het Jabikspaad. Let op: het is niet dat ik het probeer, of dat ik een stukje doe, nee, ik loop. Punt.
Eerst loop je van dorp tot dorp. Elke etappe is er één. Elk bereikt dorp een nieuw hoogtepunt. Maar langzamerhand worden die dorpen kralen in een lange, lange ketting. De ketting wordt het verhaal. Afgezien van de fysieke inspanning doet dat lopen iets met je gedachten. Interessant, hoe zal dat verder gaan?
Over dat begin, die eerste stukken, heb ik eerder geblogd. Maar nu ik verder ben, kijk ik er anders tegen aan. Voor de volledigheid begin ik opnieuw bij het begin.
Dorpen. Terp, kerk, café, huizen. Nieuwbouwwijk? Dan ook een school. Soms een winkel: bakker, supermarkt. Overal doen we een boodschap; winkels in dorpen moet je ondersteunen.
Al die dorpen zijn verschillend, de bewoners zelf weten het beste hoe ze zich onderscheiden van het dorp verderop. En allemaal doen ze hun best om het leefbaar te houden. Als we om een kerk lopen duikt er bijna altijd iemand op voor een praatje, maar vooral om de trots op hun kerk te delen. En vlak daarna de zorgen: zondags zeven man in de kerk, twaalf man.... Maar met Kerst, Pasen en ander hoogtijdagen helemaal vol!
Als ik loop en terugkijk zie ik de torens. En inmiddels weet ik het: daar ligt Franeker, Hitzum, Tzum. Daarachter, onzichtbaar, weet ik meer torens, plaatsnamen.
Thuis lees ik boeken van wandelaars. Er valt veel over te denken.
Zwarte Haan
Het beginpunt.Tip: neem als vertrekpunt of aankomstplek een café: warm, droog, koffie en eten, een wc. Zolang ik in het Bildt liep was dat Café De Zwarte Haan.
Het eerste deel is buitendijks. Kan het iedereen aanraden om daar, in je eentje, een poos te lopen.
De dijk bleek achteraf een grens. Ga hem over en je loopt in mens-gemaakt land.
Foto's: A.B. van der Ploeg en van Aag zelf.
Eerst loop je van dorp tot dorp. Elke etappe is er één. Elk bereikt dorp een nieuw hoogtepunt. Maar langzamerhand worden die dorpen kralen in een lange, lange ketting. De ketting wordt het verhaal. Afgezien van de fysieke inspanning doet dat lopen iets met je gedachten. Interessant, hoe zal dat verder gaan?
Over dat begin, die eerste stukken, heb ik eerder geblogd. Maar nu ik verder ben, kijk ik er anders tegen aan. Voor de volledigheid begin ik opnieuw bij het begin.
Dorpen. Terp, kerk, café, huizen. Nieuwbouwwijk? Dan ook een school. Soms een winkel: bakker, supermarkt. Overal doen we een boodschap; winkels in dorpen moet je ondersteunen.
Al die dorpen zijn verschillend, de bewoners zelf weten het beste hoe ze zich onderscheiden van het dorp verderop. En allemaal doen ze hun best om het leefbaar te houden. Als we om een kerk lopen duikt er bijna altijd iemand op voor een praatje, maar vooral om de trots op hun kerk te delen. En vlak daarna de zorgen: zondags zeven man in de kerk, twaalf man.... Maar met Kerst, Pasen en ander hoogtijdagen helemaal vol!
Als ik loop en terugkijk zie ik de torens. En inmiddels weet ik het: daar ligt Franeker, Hitzum, Tzum. Daarachter, onzichtbaar, weet ik meer torens, plaatsnamen.
Thuis lees ik boeken van wandelaars. Er valt veel over te denken.
Zwarte Haan
Het beginpunt.Tip: neem als vertrekpunt of aankomstplek een café: warm, droog, koffie en eten, een wc. Zolang ik in het Bildt liep was dat Café De Zwarte Haan.
Het eerste deel is buitendijks. Kan het iedereen aanraden om daar, in je eentje, een poos te lopen.
De dijk bleek achteraf een grens. Ga hem over en je loopt in mens-gemaakt land.
Foto's: A.B. van der Ploeg en van Aag zelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten