zondag 24 maart 2019

Recycling

Met Kerst 2017 kreeg ik van de oudste een Amaryllis. Hij bloeide geweldig. Na de bloei knipte ik de stengels af, ik bewaarde de bol. Er begon een proces dat tot op de dag van vandaag voortduurt. Eind vorig jaar begon ik met foto's maken.



Dit is de orginele bol, in de herfst, aan het eind van het groeiseizoen.


Ik had inmiddels twee kleine bolletjes van de moederbol afgehaald en opgepot. Ze staan vanaf de IJsheiligen (begin mei) buiten, op het terras waar alleen 's avonds zon komt. De grotere bollen staan in huis op een vensterbank uit de zon.

Als het kouder wordt sterven de bladeren af.


Alle voeding wordt in de bol opgeslagen. Als het blad zo goed als geheel is afgestorven (of als het echt begint te vriezen) zet ik de bollen met pot en al in de kelder, dus donker, koel maar wel vorstvrij.
Geduld.....

Ik was vrij laat dit jaar, maar begin januari haalde ik ze weer tevoorschijn. Ik haalde de bollen uit de pot, verwijderde de oude aarde tussen de wortels.....

oude toestand



En potte ze opnieuw op. De kleintjes bij elkaar, de moederbol apart. De pot moet niet te groot zijn, maar liefst wel wat hoger zodat al die wortels lekker hun gang kunnen gaan.


Ik zette ze op de radiator in de bijkeuken (niet te warm en niet teveel licht) en geef ze regelmatig water.

daar gaan ze al, de kleintjes groeien flink.
Als het groen ruim 10 cm hoog is kun je ze lichter zetten en dan groeien ze centimeters per dag. Uiteindelijk was dit het resultaat voor dit voorjaar:



Nu drie jaar oud, meer dan een meter plant, 8 bloemen, geweldig. Ik heb inmiddels 3 kleinere bollen van zus gekregen en oude,uitgebloeide planten bij mijn schoonmoeder weggehaald, en ik hoop dus volgend voorjaar minstens 5 van die reuzen voor het raam te hebben. Het streven is een jungle van Amaryllis.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten