woensdag 23 oktober 2013

Hunebedden: D26, Drouwen

Het was zondag heerlijk weer. Ik vind het tijd worden dat we het hunebedverslag afronden, dus gingen we naar Drouwen, naar hunebed no. 26.
Het was druk bij Drouwenerzand (moeten we nog steeds een kopje koffie drinken), en overal in de bossen werd lekker gewandeld, al dan niet met kinderen en honden. Dat valt me sowieso op: dat er steeds meer mensen wandelen, joggen en fietsen. 

We zijn wat omgereden, onze natgav-mevrouw bleek de weg niet goed te weten. Maar uiteindelijk waren we aan het eind van de verharde weg. Auto aan de kat, Jykke aan de riem en lopen maar. Het pad leidt langs bos en een graszodenproducent. (Ik moest steeds aan Asterix en de Britten denken).

Aan het eind van het pad ligt D26. Het eerste wat ik zie is de plaquette. Dat die er nog is! Voor een ieder met slechte plannen: blijf af! Dat is van ons allemaal.


Een middelgroot hunebed, met grillig gevormde dekstenen. Ik vraag me af of de bouwers zulke stenen het mooist vonden, of dat ze geen andere tot hun beschikking hadden?


Dit hunebed wordt voor het eerst vermeld in 1812, door dominee Westendorp. Het is verschillende malen wetenschappelijk onderzocht, het laatst in 1970. Daarbij zijn veel potten, pijlpunten, bijltjes en kralen gevonden.
Een en ander is te bezichtigen in het Hunebedcentrum in Borger, hemelsbreed maar een paar honderd meter verderop.  Daar zullen we één dezer dagen ook een bezoek aan brengen, een verslag volgt dan uiteraard.

Een deel van de stenen is van mooi donkerroze graniet.

de kleur knalt er van af!

Er zitten allerlei korstmossen op, er zitten zelfs mossen óp de korstmossen. Als we even op een bankje gaan zitten, gaat een ander groepje mensen foto's maken. De dames klimmen op de stenen: wat weer een mooie orginele plaatjes.

Ondertussen worden we belaagd door lieveheersbeestjes: volgens zoon waren het veelkleurige aziatische lieveheersbeestjes. Ze schijnen zich tegen de winter in groepjes te verzamelen. Helaas vreten ze onze inheemse lieveheersbeestjes op, dus echt blij is men er niet mee. Maar ze zijn best spectaculair, met al die verschillende kleurencombinaties.

Goed, de mensen waren weer weg, we konden nog wat foto's maken en D26 afvinken.

lange poort


uitvoerig plakwerk


Zo zie je hem helemaal. De steunstenen liggen zo diep in het zand dat de dekstenen (bijna) de grond raken.

Inmiddels zijn er maar liefst drie tentoonstellingen over de Trechterbekercultuur (die van de hunebedden dus):
in Assen, Groningen en  straks in Leeuwarden. Dit in samenwerking met Noord-Duitse musea en wetenschappers. Er is een prachtig boek bij verschenen, met vele foto's.



Daarin staat dat het aantal hunebedden wordt geschat op 30.000!


Die oranje vlek links, daar lopen we rond, dat is ons hoekje in die grote steentijdwereld. Daar leefde onze familie.


Drents Museum 
Groninger Museum
Fries Museum
lieveheersbeestjes


Drouwen ligt in de gemeente Borger-Odoorn
N 52 56.587
E 006 46.462

Foto's: van Aag zelf

Bronnen: Gids voor de hunebedden in Drenthe en Groningen door Wijnand van der Sanden
Land van Ontdekkingen, catalogus behorend bij de tentoonstellingen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten