woensdag 7 januari 2015

Van het een naar het ander

Stel je voor, je bent op weg naar familie of je gaat op vakantie of je moet boodschappen doen in een naburige stad. Je rijdt met je auto over de autoweg en ziet vanuit je ooghoeken iets interessants: een kasteel, een beeld of een bordje waar vast iets belangwekkends op staat. Stoppen is geen optie. Dus prent je jezelf in: daar moeten we eens gaan kijken. Om het vervolgens te vergeten totdat je er wéér langrijdt. Bekend verschijnsel? Ergens halverwege vorig jaar kwam ik op het briljante idee om meteen een notitie op mijn telefoon te maken. Dat was stap één. Stap twee is iets met die aantekeningen te doen. En zo kwam het dat we in de auto stapten en naar Borger reden.

Langs de N34 staat een opvallend beeld. Ik vind het prachtig en wilde het graag een keer van dichtbij zien.
Parallel aan de weg loopt de Drouwenerstraat. Een zandpad loopt richting het beeld.





Nu pas zie ik zijn mond, met een soort van glimlach.


En de achterkant: een fijn glimmende schedel.

Het beeld is gemaakt door Willem Kind. Het heet nu Kop van de Hondsrug, maar was voorheen bekend als Kop van Willem en Kop van Borger.

klik hier voor meer info

De kop doet me denken aan de beelden op Paaseiland. Voor de makers daarvan, maar ook voor de hunebedbouwers geldt hetzelfde: het resultaat van hun bouwactiviteiten zijn groots en mysterieus, maar spreken ons enorm aan door het menselijke karakter.
Aan de andere kant lijkt de kop door het materiaalgebruik futuristisch. Ik ben vast niet de enige die aan c-3po denkt (Star Wars).

We zijn er omheen gelopen en hebbben de kop vanuit alle hoeken bekeken. Die aantekening kan ik afvinken.

We waren nog niet klaar. Een paar meter verder op, aan de andere kant van de Drouwenerstraat ligt een grafheuvel. De firma Queen (graszoden) heeft daar aankomend gazon liggen. Daar loop je natuurlijk niet overheen.
Gevolg is dat de heuvel er als een eiland in de groene zee ligt: het is wel een mooi gezicht. Sereen, dat is het goeie woord. Er gaat een oneindige rust vanuit.




Om de hond een plezier te doen rijden we nog even door naar het bos tegenover Attractiepark Drouwnerzand. Een kort rondje wandelen door een bos in ruststand.


Daar wijst zoon me op een zeer bijzonder bankje.


Het opschrift is deels niet meer te lezen, maar thuisgekomen vind ik dat dit de Hora Siccamabank is. Jonkheeer Hora Siccama was de oprichter van de Oranjebond. Overigens was hij ook de initiatiefnemer voor de bebossing van Drouwenerzand. Interessante meneer, daar moeten we misschien maar eens meer over lezen.

Hora Siccama

De grafheuvel kan afgevinkt worden, maar er hebben zich ook weer nieuwe interessante zaken aangediend. Zo blijven we bezig.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten