Dit is mijn boekenboekje:
Als ik een recensie lees, of een interview met een schrijver, een TV-programma zie of een interessante advertentie, dan pak ik mijn boekje en maak ik een notitie.
Regelmatig kies ik een titel, log in op de site van de bibliotheek en kijk of ergens in de provincie een exemplaar beschikbaar is. Zo ja, dan vraag ik hem aan. Binnen een week staat het boek voor me klaar in de bieb hier in het dorp. Is dat niet heerlijk? En het kost niets.
Als ik het boek gelezen heb, gaat er een streep door de vermelding in het boekje. Volgende alstublieft.
De Bibliotheek is dit jaar een actie gestart: Een boek per week. Ze twitteren er over en zijn actief op Pinterest. Kijk maar:
Een boek per week
Nu is dat toch al mijn streven, maar zoiets is een fijne stimulans.
Zo las ik met veel plezier
Die hebben we inmiddels zelf aangeschaft. Hoofdstukken over het leven van Tsjechov worden afgewisseld met hoofdstukken over het leven in Rusland nu. Leerzame kost, zeker nu.
Daarna moest ik natuurlijk wat van de man zelf lezen. Gelukkig is er het Gutenberg-project én heb ik een e-reader.
Ontzettend geestig, geweldig! Ik ben inmiddels helemaal into de Russische schrijvers; ik ga Krielaars' boek als handleiding gebruiken om meer Russen te lezen.
In onze dorpsbibliotheek zag ik deze (weer) staan. het moest er toch maar eens van komen.
Het was veel beter dan ik had verwacht (op niets gebaseerd vooroordeel mijnerzijds). Aan het begin van elk hoofdstuk moet je enkele regels lezen voordat je weet : wie waar en wanneer, die voortdurende afwisseling houdt je scherp.
Eventueel minpuntje: de vrouwen komen niet goed uit de verf. De relatie tussen de zusjes blijft onbesproken, evenals de relatie tussen de zusjes en hun moeder. Volgens mij had Buwalda op dat moment van zijn leven niet zoveel verstand van vrouwen. Of hij vond ze niet interessant, dat kan ook.
Momenteel heb ik een boek geleend uit het boekenboekje:
Een jongeman wordt leraar op een dorpsschool, er spelen geloofskwesties, verder is er sprake van overspel, zelfmoord en ook nog een executie, met nog meer narigheid er bij.
Hier blijf ik steken. Het is vast een goed boek, hoor, maar ik kom er niet door. Ik ben toch al niet zo van de Vlaamse schrijvers, uitzonderingen daargelaten, en dit is zo'n opeenstapeling van kommer en kwel, dat ik er tegen op zie om verder te lezen. Dat kan toch niet de bedoeling zijn. Dus, deze week geen boek uitgelezen, jammer dan. Opgewekt voorwaarts!
Als ik een recensie lees, of een interview met een schrijver, een TV-programma zie of een interessante advertentie, dan pak ik mijn boekje en maak ik een notitie.
Regelmatig kies ik een titel, log in op de site van de bibliotheek en kijk of ergens in de provincie een exemplaar beschikbaar is. Zo ja, dan vraag ik hem aan. Binnen een week staat het boek voor me klaar in de bieb hier in het dorp. Is dat niet heerlijk? En het kost niets.
Als ik het boek gelezen heb, gaat er een streep door de vermelding in het boekje. Volgende alstublieft.
De Bibliotheek is dit jaar een actie gestart: Een boek per week. Ze twitteren er over en zijn actief op Pinterest. Kijk maar:
Een boek per week
Nu is dat toch al mijn streven, maar zoiets is een fijne stimulans.
Zo las ik met veel plezier
Die hebben we inmiddels zelf aangeschaft. Hoofdstukken over het leven van Tsjechov worden afgewisseld met hoofdstukken over het leven in Rusland nu. Leerzame kost, zeker nu.
Daarna moest ik natuurlijk wat van de man zelf lezen. Gelukkig is er het Gutenberg-project én heb ik een e-reader.
Ontzettend geestig, geweldig! Ik ben inmiddels helemaal into de Russische schrijvers; ik ga Krielaars' boek als handleiding gebruiken om meer Russen te lezen.
In onze dorpsbibliotheek zag ik deze (weer) staan. het moest er toch maar eens van komen.
Het was veel beter dan ik had verwacht (op niets gebaseerd vooroordeel mijnerzijds). Aan het begin van elk hoofdstuk moet je enkele regels lezen voordat je weet : wie waar en wanneer, die voortdurende afwisseling houdt je scherp.
Eventueel minpuntje: de vrouwen komen niet goed uit de verf. De relatie tussen de zusjes blijft onbesproken, evenals de relatie tussen de zusjes en hun moeder. Volgens mij had Buwalda op dat moment van zijn leven niet zoveel verstand van vrouwen. Of hij vond ze niet interessant, dat kan ook.
Momenteel heb ik een boek geleend uit het boekenboekje:
Een jongeman wordt leraar op een dorpsschool, er spelen geloofskwesties, verder is er sprake van overspel, zelfmoord en ook nog een executie, met nog meer narigheid er bij.
Hier blijf ik steken. Het is vast een goed boek, hoor, maar ik kom er niet door. Ik ben toch al niet zo van de Vlaamse schrijvers, uitzonderingen daargelaten, en dit is zo'n opeenstapeling van kommer en kwel, dat ik er tegen op zie om verder te lezen. Dat kan toch niet de bedoeling zijn. Dus, deze week geen boek uitgelezen, jammer dan. Opgewekt voorwaarts!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten