Onze voorraadkast is een verzameling goede voornemens. Ik heb dat, geloof ik, in het verleden wel eens vaker gezegd. Niets veranderd dus.
We zitten midden in het proces dat boedelverdeling heet. Een vermoeiende en zeer stressvolle onderneming. Dan is zo'n uitpuilende voorraadkast een verademing. Niets is makkelijker en overzichtelijker. Je begint op de bovenste plank en pakt er wat van af. Je leest het etiket. Wat is het en wat gaan we ervan maken? En dan aan de slag.
Ik pakte roggemeel. Van de molen op Ameland. Wat een heerlijke vakantie was dat. Pas geleden en het lijkt al weer zo lang.
We gingen er met een tas vol spullen weg, o.a. met een pondje roggemeel. Daar ga ik maar eens brood van maken, dacht ik. Lekker ontspannen fröbelen met een recept van Teunie, van het blog Eenvoudig Leven.
Hier staat het: klik hier
De pompoenpitten in de kast bleken houdbaar tot 2015. Ik heb ze geproefd, iegh. Ranzig. Dan maar niet. In plaats van cranberries (die kennelijk op waren) zette ik rozijnen klaar.
Gewoon het recept volgen is makkelijk genoeg. Het is wel handig even te wachten tot het water/appelstroop-mengsel wat is afgekoeld, want kneden in gloeiend heet deeg is niet ideaal. Tijdens het kneden heb ik extra water toegevoegd, het was anders echt te droog. De ene soort meel vraagt om meer dan de andere.
De rol (meer een soort slanke baksteen) heb ik in een natte, want eerst uitgespoelde, theedoek gedaan. Aan beide zijden knoopte ik het pakketje dicht met leuk binddraad.
Plots kreeg ik een visioen: ik zag de intens blauwe soep uit Bridget Jones voor me. Draadjes weer los geknipt en opnieuw geknoopt, nu met witte katoen.
Ik heb het brood 3 1/2 uur laten simmeren: het water net tegen de kook aangehouden, waarbij ik het een keer of drie bijvulde met heet water uit de snelkoker.
Voorzichtig het pakketje uit het water gevist. Even wat laten afkoelen en daarna uitpakken. Op een bord gelegd. Het zag er nat en wat slijmerig en tamelijk goor uit.
Maar na een tijdje wachten droogde de rol mooi op (wel af en toe draaien, en het bord drogen met keukenpapier) en werd de kleur in plaats van licht grijzig-bruin mooi donker.
En o ja, ik was de rozijnen vergeten. Jammer, maar helaas.
De volgende ochtend hebben we er dunne plakjes afgesneden.
Bijzonder hoor, de structuur is wel anders dan bij "gewoon" roggebrood. Man vindt het lekker, en ik lust het ook wel (normaal roggebrood niet). Ik vind het vooral geschikt voor een borrelhap of een buffet. Conclusie: leuk voor af en toe.
Tip: bewaar het roggebrood in de koelkast, want het verschimmelt ontzettend snel!
We zitten midden in het proces dat boedelverdeling heet. Een vermoeiende en zeer stressvolle onderneming. Dan is zo'n uitpuilende voorraadkast een verademing. Niets is makkelijker en overzichtelijker. Je begint op de bovenste plank en pakt er wat van af. Je leest het etiket. Wat is het en wat gaan we ervan maken? En dan aan de slag.
Ik pakte roggemeel. Van de molen op Ameland. Wat een heerlijke vakantie was dat. Pas geleden en het lijkt al weer zo lang.
 |
We gingen er met een tas vol spullen weg, o.a. met een pondje roggemeel. Daar ga ik maar eens brood van maken, dacht ik. Lekker ontspannen fröbelen met een recept van Teunie, van het blog Eenvoudig Leven.
Hier staat het: klik hier
De pompoenpitten in de kast bleken houdbaar tot 2015. Ik heb ze geproefd, iegh. Ranzig. Dan maar niet. In plaats van cranberries (die kennelijk op waren) zette ik rozijnen klaar.
Gewoon het recept volgen is makkelijk genoeg. Het is wel handig even te wachten tot het water/appelstroop-mengsel wat is afgekoeld, want kneden in gloeiend heet deeg is niet ideaal. Tijdens het kneden heb ik extra water toegevoegd, het was anders echt te droog. De ene soort meel vraagt om meer dan de andere.
De rol (meer een soort slanke baksteen) heb ik in een natte, want eerst uitgespoelde, theedoek gedaan. Aan beide zijden knoopte ik het pakketje dicht met leuk binddraad.
Plots kreeg ik een visioen: ik zag de intens blauwe soep uit Bridget Jones voor me. Draadjes weer los geknipt en opnieuw geknoopt, nu met witte katoen.
Ik heb het brood 3 1/2 uur laten simmeren: het water net tegen de kook aangehouden, waarbij ik het een keer of drie bijvulde met heet water uit de snelkoker.
Voorzichtig het pakketje uit het water gevist. Even wat laten afkoelen en daarna uitpakken. Op een bord gelegd. Het zag er nat en wat slijmerig en tamelijk goor uit.
Maar na een tijdje wachten droogde de rol mooi op (wel af en toe draaien, en het bord drogen met keukenpapier) en werd de kleur in plaats van licht grijzig-bruin mooi donker.
En o ja, ik was de rozijnen vergeten. Jammer, maar helaas.
De volgende ochtend hebben we er dunne plakjes afgesneden.
 |
| broodplankje komt uit het ouderlijk huis |
Bijzonder hoor, de structuur is wel anders dan bij "gewoon" roggebrood. Man vindt het lekker, en ik lust het ook wel (normaal roggebrood niet). Ik vind het vooral geschikt voor een borrelhap of een buffet. Conclusie: leuk voor af en toe.
Tip: bewaar het roggebrood in de koelkast, want het verschimmelt ontzettend snel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten