Vlak bij ons huis staat een beeld van Fré Meis. Bij de kerk, maar wel met de rug er naar toe. Ik kom er bijna elke dag langs, tijdens één van de rondjes met de hond.
Toen we een poosje geleden in Krewerd waren en in gesprek raakten met een lokale meneer viel de plaatsnaam Oude Pekela. "Komt daar niet Fré Meis vandaan?" vroeg de meneer. Hij bleek een bewonderaar te zijn. Foeterend op het nog te vormen nieuwe kabinet riep hij dat het land zo'n man als Fré Meis nodig had. Iemand die met de vuist op tafel zou slaan.
Dat overkomt ons niet vaak. Mensen (van elders, dat spreekt voor zich) vragen wel eens of er "nog van die communisten" bij ons wonen. Van deze, bedoel je?
En als men het over Fré Meis heeft, is er vaak een ondertoon van argwaan, verzet, misschien angst. En nog iets anders, het is moeilijk benoembaar, maar onmiskenbaar aanwezig.
Ik zei tegen de meneer in Krewerd, dat ik me, als ik langs dat beeld loop, vaak afvraag: "Hoe was die man thuis? Hoe was hij tegen zijn vrouw, wat voor vader was hij?"
Zulke grote handen. Konden die een over een kinderbolletje aaien? Hielden die wel eens een bosje bloemen vast voor zijn vrouw? Ik weet het niet.
Van het Biografisch Woordenboek word ik niet echt wijzer. Dat is meer een opsomming van "En toen gebeurde er dit, en toen gebeurde er dat, en toen ging het zus en toen ging het zo...". Het gaat alleen maar over de buitenkant. Een mens is meer dan zijn werk alleen.
Ik lees daar wel dat zijn vrouw en hij één zoon kregen. Bracht hij de jongen wel eens naar school? Gingen ze samen vissen? En daarna? Kwamen er kleinkinderen? Zaten die bij opa op schoot, trokken ze aan zijn oren? Of was vader voornamelijk afwezig? Opa een versleten en vermoeide man? Welke prijs heeft hij betaald voor de (politieke) keuzes die hij maakte? Er is een biografie, die zal ik maar eens lezen. En tot dan blijft het beeld zwijgen.
Biografisch Woordenboek
Toen we een poosje geleden in Krewerd waren en in gesprek raakten met een lokale meneer viel de plaatsnaam Oude Pekela. "Komt daar niet Fré Meis vandaan?" vroeg de meneer. Hij bleek een bewonderaar te zijn. Foeterend op het nog te vormen nieuwe kabinet riep hij dat het land zo'n man als Fré Meis nodig had. Iemand die met de vuist op tafel zou slaan.
Dat overkomt ons niet vaak. Mensen (van elders, dat spreekt voor zich) vragen wel eens of er "nog van die communisten" bij ons wonen. Van deze, bedoel je?
En als men het over Fré Meis heeft, is er vaak een ondertoon van argwaan, verzet, misschien angst. En nog iets anders, het is moeilijk benoembaar, maar onmiskenbaar aanwezig.
Ik zei tegen de meneer in Krewerd, dat ik me, als ik langs dat beeld loop, vaak afvraag: "Hoe was die man thuis? Hoe was hij tegen zijn vrouw, wat voor vader was hij?"
Zulke grote handen. Konden die een over een kinderbolletje aaien? Hielden die wel eens een bosje bloemen vast voor zijn vrouw? Ik weet het niet.
Van het Biografisch Woordenboek word ik niet echt wijzer. Dat is meer een opsomming van "En toen gebeurde er dit, en toen gebeurde er dat, en toen ging het zus en toen ging het zo...". Het gaat alleen maar over de buitenkant. Een mens is meer dan zijn werk alleen.
Ik lees daar wel dat zijn vrouw en hij één zoon kregen. Bracht hij de jongen wel eens naar school? Gingen ze samen vissen? En daarna? Kwamen er kleinkinderen? Zaten die bij opa op schoot, trokken ze aan zijn oren? Of was vader voornamelijk afwezig? Opa een versleten en vermoeide man? Welke prijs heeft hij betaald voor de (politieke) keuzes die hij maakte? Er is een biografie, die zal ik maar eens lezen. En tot dan blijft het beeld zwijgen.
Biografisch Woordenboek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten