Omdat wij hier bezig zijn met een interne verhuizing, en daarbij maar eens flink aan het schilderen zijn geslagen, komt er van lezen niet veel terecht. Kenmerk van de moderne mens; zo druk, dat je op vakantie moet om te kunnen lezen. Enfin, de dagen worden korter, de kachel gaat bijna weer aan, en we hebben inmiddels twee comfortabele stoelen én een goede leeslamp in het midden; ik verheug me nu al op de vele, stille avonden met dikke, spannende en ontroerende boeken.
Vandaag wil ik kort een aantal boeken bespreken die ik het laatste jaar heb gelezen.
Thomas Lieske: Dünya (17)
Twee Nederlanders raken als krijgsgevangene verzeild in Turkije. Dünya is een aan lager wal geraakte weduwe, die als huishoudster bij de mannen aan het werk gaat; in werkelijkheid wordt ze geacht de twee te bespioneren. Ook is er Julia, de adoptief-dochter van de twee mannen. De wijze waarop zij bij Simon en Otto is terecht gekomen is nogal ongebruikelijk. Een merkwaardig verhaal, tegen de achtergrond van de Eerste Wereldoorlog. Daardoor vraag je jezelf regelmatig af in hoeverre gebeurtenissen "waar gebeurd" zijn. Grappig, ontroerend, spannend. Een aanrader.
Daniel Kehlman: het meten van de wereld (18)
Beroemde mensen lijken vaak autonoom in de geschiedenis te staan. Dat bijvoorbeeld Beethoven en Napoleon tijdgenoten waren of dat Rembrandt tijdens de Nationale Opstand werd geboren, realiseren veel mensen zich niet.
Zo brengt Daniel Kehlman in "Het meten van de wereld" twee bijzondere mannen samen: Alexander von Humboldt, ontdekkingsreiziger, en Carl Friedrich Gauss, wiskundige.
Ook voor een niet-beta-mens is dit een aardig boek. De menselijke zwakheden van beide heren worden op vermakelijke wijze beschreven, maar ook wordt duidelijk onder welke moeilijke en onzekere omstandigheden kennis werd verzameld en feiten werden blootgelegd. Zaken waar wij nu dagelijks achteloos gebruik van maken.
interview Daniel Kehlman
Leuk om te lezen, maar hij staat (nog) niet op mijn verlanglijst.
Orginele titel: Die Vermessung der Welt
Dimitri Verhulst: Mevrouw Verona daalt de heuvel af. (19)
Een kort, liefdevol verhaal over een echtpaar, dat boven op een heuvel woont. Liefde uit zich in kleine dingen met een enorme omvang. Zo is daar de voorraad stookhout waar meneer voor heeft gezorgd. Na twintig jaar gebruikt mevrouw Verona het laatste blok, lang nadat haar man is gestorven. En dan die hond, trouwer vind je ze niet.
Rijk aan taal, mooi voor een zonnige, schrale dag in de herfst.
Judith Koelemeijer: Anna Boom (20)
Hoeveel Nederlandse vrouwen hebben de Tweede Wereldoorlog als koerier in Boedapest doorgebracht? En daarbij in contact gestaan met Raoul Wallenberg? Anna Boom is zo'n vrouw. Een ongewoon leven. Zelf vond ze het allemaal niet zo bijzonder. Koelemeijer doet verslag: droog en karig, want de feiten zijn al opmerkelijk genoeg.
Zo bijzonder, en bijna niemand wist er van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten