Hunebedden: D28 en D29, Buinen

Vorig jaar heb ik een behoorlijk aantal hunebedden bezocht. Met het openbaar vervoer zijn ze vaak moeilijk te bereiken (hoewel sommigen pal naast een bushalte liggen). En zonder rijbewijs kom je niet ver...
Oudste zoon, die me geduldig rondreed, had weer even tijd en zin om op pad te gaan. Via Buinen en Borger kwamen we uiteindelijk bij de Zeven Heuveltjes terecht.
Maar eerst de hunebedden van Buinen.

Ontelbare malen zijn we daar langsgekomen. Dat ik tot voor kort nou nooit eens dacht: "Kom, laten we eens gaan kijken".
Gewoon aan de weg van Buinen naar Borger liggen twee hunebedden op een veldje.
De weg is druk, voortdurend razen er auto's langs, en al die mensen letten waarschijnlijk net zo min op die steenheuvels als ik deed...

bescheiden parkeerplek

Een smal pad, met een haast officiële ingang, leidt naar het reservaat.

 

Er liggen hier dus twee exemplaren. D28 is meermalen onderzocht. Naast aardewerk en vuurstenen werden ook twee kralen gevonden, van cilindrisch opgewonden platgeslagen koperdraad.

D29 is kennelijk nooit onderzocht

Het materiaal voor die kralen kwam waarschijnlijk uit Midden- of Zuidoost-Europa. Ook lagen er half afgewerkte bijlen van een roodkleurig steen, afkomstig uit Noord Duitsland of Helgoland. Op het informatiepaneel staan ze afgebeeld.

Men kan tegenwoordig steeds nauwkeuriger vaststellen waar de materialen van gevonden voorwerpen vandaag komen. Zo ligt er in het British Museum een vuistbijl van jade, die nabij Canterbury is gevonden. Die bijl is tussen de 4000 en 6000 jaar oud. Twee archeologen (een echtpaar) heeft 12 jaar lang gezocht in de Apennijnen en de Italiaanse Alpen, en uiteindelijk  hebben ze de mijn gevonden. Zo'n 2000 meter boven zeeniveau lag het bronmateriaal van deze bijl, op een soort werkvloer, met schilvers steen en zichtbare resten van vuur (vuur werd gebruikt om delen van de grote stenen los te werken). Later bleek ook een exemplaar uit Dorset afkomstig uit deze mijn. Tot in Skandinavië zijn jade voorwerpen gevonden, afkomstig van die ene bijzondere plek in Italië. Dat zegt wel iets over het handelsnetwerk van die tijd.
Nou schijnt het (vanwege zijn unieke eigenschappen) met jade relatief gemakkelijk te zijn om de specifieke afkomst (ik zou bijna zeggen: verwantschap) aan te tonen. Maar wat zou het fantastisch zijn als op Helgoland of in Duitsland de mijn werd gevonden, waar deze Drentse vuistbijlen vandaan kwamen.


Terzijde en heel iets anders: ik las onlangs dat de hoeveelheid korstmossen iets zegt over de luchtkwaliteit; hoe meer mosjes, hoe schoner de lucht. Nou, kijk maar eens even.
 

Ondanks de aanwezigheid van de drukke weg, wil het hier best groeien!

 Als je een beetje je best doet, heb je ook helemaal geen last van die weg. En is het ook hier weer mooi, en stil en weids.

Locatie:
D28: N 52 55.553   E 006 48.665
D29: N 52 55.540   E 006 48.668

Gemeente Borger-Odoorn

Bronnen: Neil MacGregor; A History of the World in 100 Objects
Wijnand van der Sanden: Gids voor de hunebedden in Drenthe en Groningen

Foto's: P.M. van der Ploeg en van Aag zelf