donderdag 29 augustus 2013

Uitgelezen: En dan nog iets. (38)

Paulien Cornelisse: En dan nog iets.

Gelukkig dat er vrienden zijn, die je af en toe op een boek wijzen. Anders had ik een paar jaar geleden "Taal is zeg maar echt mijn ding" niet gelezen. Ik vond het een geweldig leuk boek. Eigenlijk vind ik alles aan Paulien Cornelisse leuk. Ze ziet er leuk uit en ze praat leuk en ze doet leuke dingen. Maar wat ik het meest in haar waardeer is de voortdurende verwondering en nieuwsgierigheid waarmee ze de medemens bekijkt en afluistert. Wees eerlijk, dat doen we allemaal even graag op zijn tijd. Ik in ieder geval wel, ik ben dol op mensen kijken en beluisteren.
"En dan nog iets" is het tweede boek van PC, met meer prachtige observaties over ons dagelijks taalgebruik. Niet teveel achter elkaar lezen, dan raak je overvoerd. Beter is het om een paar stukjes te lezen en daarna bij jezelf te rade gaan.
We spreken misschien wel allemaal Nederlands, maar bedoelen we ook hetzelfde?
Het beste voorbeeld ken ik uit eigen ervaring; de betekenis van het woord "zometeen". Dat is een zeer rekbaar begrip. Ik vraag me dan ook al 35 jaar af: hoelang duurt het voor zometeen begint? Ikzelf vind, 2 tot 10 minuten. Zometeen zeg je, als je eerst even iets anders wilt afmaken: de draad in de naald, de pasta gaar, het telefoongesprek afsluiten. Bij man kan zometeen uitlopen tot meer dan een uur, soms wel 2 uur. En dan ken ik iemand, die belooft zometeen iets te doen en vervolgens neemt hij 5 dagen de tijd. Dat vindt hij nog steeds binnen de marge vallen.
Tijdsaanduidingen als "in de middag", "rond theetijd" (en koffietijd) zijn niet exact maar afhankelijk van wat het bij je thuis betekende. Daar kom je achter als je gaat samenwonen; tijd is een relatief iets.
Bijvoeglijke naamwoorden hebben een individuele gevoelswaarde. Waar veel mensen iets als "mooi" omschrijven (mooi feest, GTST is mooi), gebruik ik het "leuk".  Nog een voorbeeld: "Heerlijk zomerweer" betekent voor sommigen "doffe ellende".
En neem het woordje "kek". Volgens Paulien kan dat echt niet, dat wordt alleen gebruikt door een kleine groep sneue mensen. Zoals ik, kennelijk, want het is echt een handig woord, voor bepaalde dingen. Voorlopig houd ik hem er in, dan maar sneu (dat is trouwens ook een rekbaar begrip).
Paulien Cornelisse beschrijft hoe taal zich voortdurend ontwikkelt. Woorden komen en gaan, de inhoud die wij aan begrippen geven verschuift. Taal is een momentopname van onze geschiedenis. Ze legt dat prachtig vast.

De site van de schrijfster

Geen opmerkingen:

Een reactie posten