Gerbrand Bakker: De omweg
Vanmiddag wilde ik dit boek terugbrengen naar de bibliotheek. Ik heb het uitgelezen, maar was een beetje teleurgesteld. Je hebt van die boeken, daar schemert het plan van de schrijver doorheen. Het is alsof je al lezend langs de herkenningspunten van zijn vooraf opgestelde schema schuift. Zo'n boek leek dit te zijn. Er zijn mensen die dat geweldig vinden, maar mij leidt het af.
Ik dacht nog even na over het gedicht van Emily Dickinson, dat een belangrijke rol speelt in het verhaal, en plotseling kantelde mijn beeld van het boek.
De eerste regel: "Ample make this bed." Het staat voor in het boek, en, met vertaling, nogmaals achterin.
Ergens tijdens het lezen ben ik de associatie met een graf kwijtgeraakt, stom, stom! Of heeft de schrijver me doelbewust afgeleid? Wat is de functie van het gedicht in het verhaal? En wat zegt het over de hoofdpersoon, over het feit dat zij het grootste deel van haar werkzame leven wijdt aan het aantonen van de middelmatigheid van een gevierde dichteres? Ik heb niets van dit boek begrepen, dat is duidelijk. Wat geweldig knap, om een boek te schrijven, waarvan je na lezing zegt: "Hé, hoe zit dat?" Om dan maar weer overnieuw te beginnen.
Iemand zei hetzelfde over "Grip". Dat vond ik toen nogal stom. Ha, hoogmoed komt voor de val, zie mij gaan.
Ondertussen kom ik er achter dat hetzelfde gedicht in een bundeltje staat, dat ik jaren geleden van mijn schoonvader kreeg. Ontroerend. Ik had hem graag verteld dat het nu weer van pas komt.
Nog een keer lezen, dus, en nu goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten