Jo Nesbø : De Sneeuwman
Tijdens mijn streven een eigen indruk te vormen over de zo populaire Skandinavische thrillers heb ik een boek van Nesbø gehaald, uit de bibliotheek. Er worden wereldwijd miljoenen exemplaren van verkocht. Zijn debuut De Vleermuisman was in Noorwegen meteen een enorme hit; zijn populariteit als schrijver is sindsdien alleen maar verder gegroeid. Inmiddels schrijft Nesbø ook kinderboeken, die het eveneens zeer goed doen.
In de meeste thrillers is Harry Hole de hoofdpersoon. In de vele recensies wordt gezegd dat Harry een complexe man is. Hij is alcoholist, heeft een knipperlichtrelatie met Rakel, raakt zeer gesteld op haar zoon Olaf, en is obsessief betrokken bij zijn werk. Het knappe van Nesbø is, dat hij er in slaagt zo'n geloofwaardig karakter te beschrijven, in tegenstelling tot de vele oppervlakkig uitgewerkte hoofdpersonen in andere thrillers.
De Sneeuwman is behoorlijk gewelddadig (schijnt een kenmerk van alle Nesbø-thrillers te zijn), maar ik vond het ook spannend en een beetje eng. Dat overkomt me niet vaak, meestal vind ik ze voorspelbaar, en het geweld ziekelijk, maar saai. Een moordende psychoot als hoofdpersoon is niet interessant, tenzij de stoornis, hoe krankzinnig ook, een logica kent, zelfs invoelbaar wordt. Wat mij betreft is Nesbø daar in geslaagd.
In de zoektocht naar de seriemoordenaar denkt de politie verscheidene malen de dader gevonden te hebben. Steeds is het hem/haar toch niet. Als lezer wordt je zo op het verkeerde been gezet, en op een gegeven moment wordt dat irritant, dan denk je: toe nou maar, het is zo wel genoeg, maak er een eind aan. Tsja, zo gaat het in het echt vast ook, dan wil je er ook wel klaar mee zijn. Toch vond ik het verhaal iets te lang, het was wel doorwerken.
Het eind is wat zwak, Harry als Superman vond ik te onwaarschijnlijk. Maar dat is dan ook het enige minpuntje.
Harry Hole heeft mijn belangstelling opgewekt, ik wil meer over hem weten. Man leest nu in De Sneeuwman. En ik begin maar bij het begin, met De Vleermuisman. Het zou maar zo kunnen dat we een nieuwe favoriete serie hebben gevonden.
De officiële site van Jo Nesbø , met een kaart van Oslo, een autobiografie, en nog veel meer: http://jonesbo.com/
Er zijn behoorlijk wat titels in het Nederlands verkrijgbaar.
De Sneeuwman is vertaald door Annelies de Vroom
Oorspronkelijke titel: Snomannen
Tijdens mijn streven een eigen indruk te vormen over de zo populaire Skandinavische thrillers heb ik een boek van Nesbø gehaald, uit de bibliotheek. Er worden wereldwijd miljoenen exemplaren van verkocht. Zijn debuut De Vleermuisman was in Noorwegen meteen een enorme hit; zijn populariteit als schrijver is sindsdien alleen maar verder gegroeid. Inmiddels schrijft Nesbø ook kinderboeken, die het eveneens zeer goed doen.
In de meeste thrillers is Harry Hole de hoofdpersoon. In de vele recensies wordt gezegd dat Harry een complexe man is. Hij is alcoholist, heeft een knipperlichtrelatie met Rakel, raakt zeer gesteld op haar zoon Olaf, en is obsessief betrokken bij zijn werk. Het knappe van Nesbø is, dat hij er in slaagt zo'n geloofwaardig karakter te beschrijven, in tegenstelling tot de vele oppervlakkig uitgewerkte hoofdpersonen in andere thrillers.
De Sneeuwman is behoorlijk gewelddadig (schijnt een kenmerk van alle Nesbø-thrillers te zijn), maar ik vond het ook spannend en een beetje eng. Dat overkomt me niet vaak, meestal vind ik ze voorspelbaar, en het geweld ziekelijk, maar saai. Een moordende psychoot als hoofdpersoon is niet interessant, tenzij de stoornis, hoe krankzinnig ook, een logica kent, zelfs invoelbaar wordt. Wat mij betreft is Nesbø daar in geslaagd.
In de zoektocht naar de seriemoordenaar denkt de politie verscheidene malen de dader gevonden te hebben. Steeds is het hem/haar toch niet. Als lezer wordt je zo op het verkeerde been gezet, en op een gegeven moment wordt dat irritant, dan denk je: toe nou maar, het is zo wel genoeg, maak er een eind aan. Tsja, zo gaat het in het echt vast ook, dan wil je er ook wel klaar mee zijn. Toch vond ik het verhaal iets te lang, het was wel doorwerken.
Het eind is wat zwak, Harry als Superman vond ik te onwaarschijnlijk. Maar dat is dan ook het enige minpuntje.
Harry Hole heeft mijn belangstelling opgewekt, ik wil meer over hem weten. Man leest nu in De Sneeuwman. En ik begin maar bij het begin, met De Vleermuisman. Het zou maar zo kunnen dat we een nieuwe favoriete serie hebben gevonden.
De officiële site van Jo Nesbø , met een kaart van Oslo, een autobiografie, en nog veel meer: http://jonesbo.com/
Er zijn behoorlijk wat titels in het Nederlands verkrijgbaar.
De Sneeuwman is vertaald door Annelies de Vroom
Oorspronkelijke titel: Snomannen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten