Eetpatronen: vertrouwde Honig

Het is maar goed, dat wij zo nieuwsgierig zijn. Zo ging oudste zoon afgelopen week eens kijken in de "nieuwe" supermarkt van het belendende dorp. "Ze hebben een vakantiedoos van Honig" vertelde hij 's avonds. Of ik die al gezien had. Nou nee, dus de volgende ochtend op de fiets. En ja hoor, een oranje doos (past helemaal bij de "ik hou van Holland-hysterie van deze tijd). Op een bijgehangen A4-tje stond beschreven wat er in zit, maar daar had ik geen geduld voor. Pik binnen, 't is winter. Hebbe is hebbe en krijgen is de kunst.
De doos paste niet in de fietstas, viel onderweg op de straat, maar we zijn toch veilig thuisgekomen.
Hier staat hij dan.

De eerste vraag is: waarom is zo'n doos leuk? Wij zijn hier meer van de De Cecco en de Barelli pasta. En toch is die doos voor mij een absolute must-have.
Het is een beetje Sinterklaas, dat is het. Een combinatie van "vol verwachting klopt mijn hart" en nostalgie.

Dit zit er in:

Macaroni, mienestjes, spaghetti, pannenkoekenmix, mix voor macaroni en spaghetti, spaghettisaus bolognese, bami speciaal mix


Bijna alles "vertrouwd", zoals de soepen (zie 28-10-12). Mijn moeder gebruikte Honig macaroni en mie. Maar, realiseer ik me nu pas, nooit spaghetti. Waarom eigenlijk niet?
En nog iets: in 1985 kwamen er in Nederland nieuwe soorten pasta op de markt, zoals penne, lasagna, canneloni.... Waarom toen? En waarom hebben veel mensen die stap wel gemaakt, maar zijn bendes mensen bij de elleboogjes blijven hangen? En koken hun kinderen ook alleen maar met kleine pijpjes?
Vragen, vragen...

Wordt vervolgd!