vrijdag 26 juli 2013

Hunebedden: Schipborg (D7)

We gaan niet klagen over het weer. Maar om het een beetje gezond te houden ga je niet midden op de dag op de grote, stille heide ronddwalen. Zonnesteek of blikseminslag zijn niet te verwaarlozen risico's. Maar: tot elf uur 's ochtend is het buiten best te doen, de avonden zijn lang en draaglijk en tot slot is er zoiets als De Buienradar (en verwante sites). Zorgvuldig plannen dus, dan kom je nog ergens.

Zo zijn we bij het hunebed bij Schipborg geweest. Weer zo'n plek van onverwachte schoonheid. Aan de weg van Anloo naar Schipborg is een parkeerplaats. Even een stukje door het bos, en dan stuit je op een verborgen wereld:



Al wat je hoort is nu en dan een vogel en het gezoem en geknars van insecten. Zoet ruikt het, naar hars en gras en zomer.
We gaan linksaf, het pad naar het hunebed is duidelijk te zien.


We zagen zonet in het bos al ontzettend veel mieren, maar dit is nog even wat spectaculairder.



Dat willen we van dichtbij bekijken:


Een mier-made wolkenkrabber. En zo zijn er tientallen, tegen stammen opgebouwd, of gewoon midden in het gras. Kijk trouwens wel uit, mieren kunnen venijnig bijten.

Maar goed, waar is nu het hunebed? In de rand van het bos verscholen ligt hij er haast bescheiden bij.



Die twee stenen links vormen de ingangspartij, dat zijn de zogenoemde poortzijstenen. Het hunebed is nooit echt wetenschappelijk onderzocht.
In 1878 reisden twee Engelse heren door Drenthe om de hunebedden te bestuderen: Lukis en Dryden. Her en der staken ze een schop in de grond. Bij dit hunebed vonden ze, naar eigen zeggen, aardewerk en stukjes menselijk bot. Veel van hun vondsten schijnen in Londen te liggen. Ook hebben ze een schenking aan het Drents museum gedaan. Het ging er misschien niet allemaal even zorgvuldig aan toe, maar aan de andere kant hebben ze alle bezochte hunebedden nauwkeurig opgemeten en getekend, dat is ook wat waard.

We lopen er nog maar eens omheen.


Wat liggen die staanders ver uit elkaar. Dat was ooit allemaal opgevuld.


En het mos is zo dik, het lijkt wel een vachtje. Zo heeft ieder hunebed zijn eigen kenmerken, die ontstaan door de inwerking van tijd, weer en menselijk handelen. Hoe meer je er ziet, hoe meer daar je oog voor krijgt, leuk.

Terug naar de auto, nog even door het lange gras, genieten van het uitzicht.





N 53 03.663
E 006 41.080

Schipborg ligt in de gemeente Aa en Hunze

Foto's: P.M. van der Ploeg

Bron: Gids voor de hunebedden in Groningen en Drenthe - Wijnand van der Sanden


Geen opmerkingen:

Een reactie posten