Hoe vaker we door Drenthe reizen, op zoek naar hunebedden, hoe meer mooie plekken we ontdekken. Toen we vanuit de Veenkoloniën omhoog reden, de Hondsrug op, was ik opnieuw onder de indruk. Al dat afgegraven land, wat een werk, onvoorstelbaar.
We gingen naar Valthe, wat op zich al een mooi dorp is. Als je door de Hoofdstraat rijdt zie je al gauw een wegwijsbordje. Er zijn nogal wat onverharde wegen rond Valthe en de Oude Holesweg (loopt door in de Hunebedweg) is daar één van. Diepe kuilen met water: spannend.
Bij de hunebedden (de Valther Tweeling genoemd) ligt een kleine zandvlakte, de hunebedden zelf liggen door bomen omringd wat hoger.
De stenen zijn verzakt en gebroken, het fluitekruid groeit er boven uit.
Er is nog wel wat van de grafheuvel over, maar er zijn geen kransstenen, er is geen ingang te zien, er is geen wetenschappelijk onderzoek gedaan. Het heeft wel iets aandoenlijks. Van stof tot stof, in een eeuwenkalm tempo.
Nu nog een stukje wandelen, verder langs de Hunebedweg, door een loofbos. We zien van alles:
We lopen langs een veldje met vennen en komen dan op een viersprong. We gaan rechtsaf over een met veldkeien verharde weg en een fietspaadje.
Links graan, rechts aardappelen. En wat scharrelt daar? Een Coloradokever! We hebben hem in een potje mee naar huis genomen.
Ik heb geleerd deze kevertjes zo'n beetje als volksvijand nummer één te beschouwen, maar dat is een generatiekwestie. Zonen zijn minder onder de indruk.
We zien nog een ree in de verte, komen weer bij het bos en terug bij de auto. Midden in het zand zien we opeens iets schitteren
Een pannetje. Heel vreemd. Waar dat nou weer goed voor is?
De wandeling was zo'n 2 kilometer. Wil je verder lopen dan zijn er mogelijkheden genoeg.
Valthe ligt in de gemeente Borger-Odoorn
D36: N52 50.385 E 006 53 666
D37: N52 50.378 E 006 53 687
Foto's van Aag zelf
We gingen naar Valthe, wat op zich al een mooi dorp is. Als je door de Hoofdstraat rijdt zie je al gauw een wegwijsbordje. Er zijn nogal wat onverharde wegen rond Valthe en de Oude Holesweg (loopt door in de Hunebedweg) is daar één van. Diepe kuilen met water: spannend.
Bij de hunebedden (de Valther Tweeling genoemd) ligt een kleine zandvlakte, de hunebedden zelf liggen door bomen omringd wat hoger.
De stenen zijn verzakt en gebroken, het fluitekruid groeit er boven uit.
Er is nog wel wat van de grafheuvel over, maar er zijn geen kransstenen, er is geen ingang te zien, er is geen wetenschappelijk onderzoek gedaan. Het heeft wel iets aandoenlijks. Van stof tot stof, in een eeuwenkalm tempo.
Nu nog een stukje wandelen, verder langs de Hunebedweg, door een loofbos. We zien van alles:
 |
| werk van een specht |
 |
| salomonszegel |
We lopen langs een veldje met vennen en komen dan op een viersprong. We gaan rechtsaf over een met veldkeien verharde weg en een fietspaadje.
Links graan, rechts aardappelen. En wat scharrelt daar? Een Coloradokever! We hebben hem in een potje mee naar huis genomen.
Ik heb geleerd deze kevertjes zo'n beetje als volksvijand nummer één te beschouwen, maar dat is een generatiekwestie. Zonen zijn minder onder de indruk.
We zien nog een ree in de verte, komen weer bij het bos en terug bij de auto. Midden in het zand zien we opeens iets schitteren
Een pannetje. Heel vreemd. Waar dat nou weer goed voor is?
De wandeling was zo'n 2 kilometer. Wil je verder lopen dan zijn er mogelijkheden genoeg.
 |
| nog één voor 't mooi |
Valthe ligt in de gemeente Borger-Odoorn
D36: N52 50.385 E 006 53 666
D37: N52 50.378 E 006 53 687
Foto's van Aag zelf
Geen opmerkingen:
Een reactie posten