Vanuit Afferden, een dorp in Noord-Limburg, is het een korte rit naar Kleef. We wilden er heen vanwege Johan Maurits van Nassau-Siegen (1604-1679), die daar stadhouder was. Eerder was hij gouverneur-generaal in Brazilië, en werd daarom ook wel De Braziliaan genoemd. Hij heeft in Kleef diverse tuinen en parken laten aanleggen, maar ook het Mauritshuis (nu museum) in Den Haag laten bouwen. Zo'n interessante man en toch zo onbekend.
Eenmaal in Kleef werden we aangetrokken door een opvallende toren, op het hoogste punt van de stad.
Het bleek de Zwanenburcht/ Schwanenburg te zijn. De toren stond in de steigers, maar de rest van het complex is min of meer klaar. Kleef is namelijk tijdens de Tweede Wereldoorlog zwaar gebombardeerd; op 7 oktober werd tijdens een langdurig bombardement 80% van de stad aan gort geschoten. Zo ook de burcht en de 14de/16de eeuwse kerk St. Maria Himmelfahrt.
Beide gebouwen zijn in de loop der jaren weer opgebouwd.
De Schwanenburg heette tot in de 19de eeuw gewoon Het Slot van Kleef, maar Schwanenburg klinkt veel romantischer. De naam verwijst naar de Zwaanridder, de hoofdfiguur in een middeleeuwse sage. Die zwaan zie je dan ook voortdurend terugkomen in beelden en wapens.
Het gebouw doet nu dienst als Land- und Amtsgericht.
Het is soms moeilijk te zien wat echt oud is en wat nieuw.
We liepen nog even een stukje om het gebouw.
Ook hier houden ze van vogeltjes.
Even verderop staat de herbouwde kerk. Hij is zo groot dat hij op geen enkele manier op één foto past. Het is een ratjetoe van bouwstijlen, waarbij overgebleven elementen kennelijk opnieuw gebruikt zijn. Een paar foto's nog; ik heb er tientallen gemaakt, het is een geweldig gebouw.
Tot slot een foto van het indrukwekkende beeld van Ewald Mataré, dat bij de kerk ligt. Het stamt uit 1934, maar werd door de nazi's als entartet bestempeld. In 1938 werd het dan ook vernield, de onderdelen werden begraven. Na de oorlog werden fragmenten teruggevonden. In 1981 werd het gerestaureerd en sindsdien ligt het er weer, als "Mahnmahl gegen Unrecht". Prachtig woord, Mahnmal. Niet alleen een waarschuwing tegen onrecht, maar ook tegen de waanzin van een allesoverheersende ideologie, lijkt me.
We zijn nog niet klaar in Kleef, dat is wel duidelijk. Maar onze reis gaat verder, dus ook hier weer een mentale aantekening: terugkomen.
Lang leve Wikipedia, bij deze wat linkjes:
over de zwaanridder
over Kleef
over Johan Maurits van Nassau-Siegen
Foto's van Aag zelf
Eenmaal in Kleef werden we aangetrokken door een opvallende toren, op het hoogste punt van de stad.
Het bleek de Zwanenburcht/ Schwanenburg te zijn. De toren stond in de steigers, maar de rest van het complex is min of meer klaar. Kleef is namelijk tijdens de Tweede Wereldoorlog zwaar gebombardeerd; op 7 oktober werd tijdens een langdurig bombardement 80% van de stad aan gort geschoten. Zo ook de burcht en de 14de/16de eeuwse kerk St. Maria Himmelfahrt.
Beide gebouwen zijn in de loop der jaren weer opgebouwd.
De Schwanenburg heette tot in de 19de eeuw gewoon Het Slot van Kleef, maar Schwanenburg klinkt veel romantischer. De naam verwijst naar de Zwaanridder, de hoofdfiguur in een middeleeuwse sage. Die zwaan zie je dan ook voortdurend terugkomen in beelden en wapens.
Het gebouw doet nu dienst als Land- und Amtsgericht.
 |
| oud? |
 |
| nieuw? |
Ook hier houden ze van vogeltjes.
Even verderop staat de herbouwde kerk. Hij is zo groot dat hij op geen enkele manier op één foto past. Het is een ratjetoe van bouwstijlen, waarbij overgebleven elementen kennelijk opnieuw gebruikt zijn. Een paar foto's nog; ik heb er tientallen gemaakt, het is een geweldig gebouw.
We zijn nog niet klaar in Kleef, dat is wel duidelijk. Maar onze reis gaat verder, dus ook hier weer een mentale aantekening: terugkomen.
Lang leve Wikipedia, bij deze wat linkjes:
over de zwaanridder
over Kleef
over Johan Maurits van Nassau-Siegen
Foto's van Aag zelf
Geen opmerkingen:
Een reactie posten