Als we in de buurt zijn, gaan we geheid een middag naar het stadje Mettlach. Dan gaan we "shoppen". Deze keer hebben we, heel opwindend, een grote pan gekocht.
Hoewel we er dus al jaren komen, hebben we nog niet alles gezien. Zo viel ons telkens een torenspitsje op, en zagen we wegwijsborden naar de "Alter Turm".
Aan de voet van de kerk is een ruime parkeerplaats, die overloopt in een park. Dat zijn waarschijnlijk de oude abdijgronden.
In 676 werd hier een klooster gebouwd, de stichter was Lutwinus.
Lutwinus werd heilig verklaard, en rond 990 werd begonnen met de bouw van een praalgraf voor de goede man. Een achtkantig gebouw, zoals de Dom van Aken.
Hij staat achter het gebouw van Villeroy & Boch, museum en hoofdkantoor van de internationale porselein- en keramiekfabriek.
Om de Alter Turm staan resten van sarcofagen opgesteld.
Nog even over het Villeroy & Boch museum: dat was dus eerst een abdij voor de Benediktijner Orde.
Tijdens de oorlogsperikelen tussen de Fransen (Napoleon) en de Duitsers werd het klooster rond 1792 verlaten en in 1802 werd het officieel opgeheven (net zoals Himmerod), het gebouw werd Frans staatsbezit. Een papierfabrikant uit Trier kocht het aan. Daarna is Villeroy & Boch er in getrokken, en zo is het bewaard gebleven.
We wandelen nog wat door het park, er staan prachtige bomen.
En oude machine-onderdelen, daar werd misschien klei mee bewerkt?
De weg van Saarburg naar Mettlach (en terug) loopt door het dal van de Saar en kronkelt mee met de rivier. Het is een prachtige route. Op zeker moment kom je langs een steengroeve; alles is roodbestoven: de berg, de weg, de bedrijfsgebouwen, de auto's. Hier wordt sinds 1877 steen gewonnen: onderdevonisch Taunuskwartsiet. Het landschap wordt letterlijk aan stukken gereten, maar het is zó indrukwekkend.
Daar zijn dus de kerk, de abdij en vele andere gebouwen van gemaakt, met hun kenmerkende kastanjebruine kleur.
Leuk hoor, zo'n outletcenter, maar gelukkig valt er meer te zien. Volgend jaar gaan we weer.
Voor de steengroeve: klik hier. Deze mensen zijn trots op hun bedrijf en dat mogen we weten ook. Met video!
Foto's: A.B. van der Ploeg en van Aag zelf.
Hoewel we er dus al jaren komen, hebben we nog niet alles gezien. Zo viel ons telkens een torenspitsje op, en zagen we wegwijsborden naar de "Alter Turm".
Aan de voet van de kerk is een ruime parkeerplaats, die overloopt in een park. Dat zijn waarschijnlijk de oude abdijgronden.
In 676 werd hier een klooster gebouwd, de stichter was Lutwinus.
Lutwinus werd heilig verklaard, en rond 990 werd begonnen met de bouw van een praalgraf voor de goede man. Een achtkantig gebouw, zoals de Dom van Aken.
Hij staat achter het gebouw van Villeroy & Boch, museum en hoofdkantoor van de internationale porselein- en keramiekfabriek.
Om de Alter Turm staan resten van sarcofagen opgesteld.
Nog even over het Villeroy & Boch museum: dat was dus eerst een abdij voor de Benediktijner Orde.
Tijdens de oorlogsperikelen tussen de Fransen (Napoleon) en de Duitsers werd het klooster rond 1792 verlaten en in 1802 werd het officieel opgeheven (net zoals Himmerod), het gebouw werd Frans staatsbezit. Een papierfabrikant uit Trier kocht het aan. Daarna is Villeroy & Boch er in getrokken, en zo is het bewaard gebleven.
We wandelen nog wat door het park, er staan prachtige bomen.
En oude machine-onderdelen, daar werd misschien klei mee bewerkt?
De weg van Saarburg naar Mettlach (en terug) loopt door het dal van de Saar en kronkelt mee met de rivier. Het is een prachtige route. Op zeker moment kom je langs een steengroeve; alles is roodbestoven: de berg, de weg, de bedrijfsgebouwen, de auto's. Hier wordt sinds 1877 steen gewonnen: onderdevonisch Taunuskwartsiet. Het landschap wordt letterlijk aan stukken gereten, maar het is zó indrukwekkend.
Daar zijn dus de kerk, de abdij en vele andere gebouwen van gemaakt, met hun kenmerkende kastanjebruine kleur.
Leuk hoor, zo'n outletcenter, maar gelukkig valt er meer te zien. Volgend jaar gaan we weer.
Voor de steengroeve: klik hier. Deze mensen zijn trots op hun bedrijf en dat mogen we weten ook. Met video!
Foto's: A.B. van der Ploeg en van Aag zelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten